Verbum

вызвале́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае на мэце вызваленне каго‑, чаго‑н. Вызваленчая барацьба. Вызваленчыя войны. Нацыянальна-вызваленчы рух.

вы́касаваць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Разм. Выкрасліць з якога‑н. спіса, тэксту. Выкасаваць прозвішча. Выкасаваць цытату.

вы́куліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм. Выкінуць адкуль‑н., перакуліўшы; вывернуць. Выкуліць з чаўна, з саней.

вы́хвастаць, ‑хвашчу, ‑хвашчаш, ‑хвашча; зак., каго.

Разм. Набіць, пакараць розгамі, пугай, дзягай; адлупцаваць, адхвастаць. // Хвошчучы, выбіць. Выхвастаць вочы.

адухаві́ць, ‑хаўлю, ‑хавіш, ‑хавіць; зак., каго-што.

Прыпісаць жывёле, рэчы, з’яве рэчаіснасці найвышэйшыя духоўныя здольнасці. // Духоўна ўзвысіць, авысакародзіць.

апаску́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць брудным, запэцкаць.

2. перан. Зусім сапсаваць; зрабіць дрэнным, непрыгодным.

апы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць, накрыць пырскамі, дробнымі кроплямі. Апырскаць расліны хімічным саставам. Апырскаць граззю.

апяку́нстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Быць апекуном. // перан. Клапаціцца аб кім‑, чым‑н., ахоўваць, абараняць каго‑, што‑н.

зазва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго-што.

Паклікаць, запрасіць прыйсці, зайсці куды‑н. Зазваць у госці.

залупцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Разм. Лупцуючы, давесці да страты прытомнасці або да смерці. Залупцаваць на допыце.