пуцала́ны

(іт. pozzolana, ад Pozzuoli = назва гары каля Неапаля)

горныя пароды вулканічнага паходжання (попел, пемза, туфы; якія ўтвараюцца пры вывяржэнні лавы, багатай крэменязёмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раба́т

(ням. Rabbat, ад фр. rabattre = зрабіць уступку)

скідка з усёй сумы грошай, што належыць за тавар, якая робіцца пры закупцы тавару оптам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сграфі́та

(іт. sgraffito)

спосаб дэкаратыўнага аздаблення сцен, пры якім малюнак выдрапваецца на верхнім пласце тынку і выяўляецца ніжні пласт, што мае іншы колер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

селекты́ўны

(фр. selectif, ад лац. selectus = адабраны, выбраны)

1) здольны рабіць адбор; выбіральны;

2) заснаваны на здольнасці рабіць адбор (напр. пры ачыстцы нафтапрадуктаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сенсітагра́ма

(ад с.-лац. sensitivus = адчувальны + -грама)

шкала пачарненняў, якія ўтвараюцца на фотаматэрыяле пад уздзеяннем рознай колькасці асвятлення пры экспаніраванні яго ў сенсітометры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стыльб

(гр. stilbo = ззяю)

адзінка яркасці, роўная яркасці паверхні плошчай 1 см​2 у перпендыкулярным да яе напрамку пры сіле святла 1 кандэла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксідэрмі́я​2

(ад гр. toksikon = яд + дэрма)

захворванне скуры, выкліканае пранікненнем у арганізм розных рэчываў пры індывідуальнай іх непераноснасці (напр. медыкаментаў, харчовых прадуктаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэлемарафо́н

(ад тэле- + марафон)

шматгадзінная бесперапынная перадача па тэлебачанні пры ўдзеле грамадскіх дзеячаў, пісьменнікаў, артыстаў, гледачоў, каб прыцягнуць увагу да якой-н. праблемы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрмакарата́ж

(ад тэрма- + каратаж)

каратаж, які прымяняецца для вывучэння цеплавых з’яў і працэсаў у зямной кары пры дапамозе апушчанага ў свідравіну тэрмометра супраціўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэтрацыклі́н

(ад тэтра- + гр. kyklos = абвод, кола)

лекавы сродак з групы антыбіётыкаў, які ўжываецца пры запаленні лёгкіх, дызентэрыі, коклюшы, бруцэлёзе і іншых хваробах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)