кляп, ‑а,
Кусок дрэва, скамечаная ануча і пад., якія засоўваюцца ў рот жывёле ці чалавеку, каб не даць магчымасці кусацца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кляп, ‑а,
Кусок дрэва, скамечаная ануча і пад., якія засоўваюцца ў рот жывёле ці чалавеку, каб не даць магчымасці кусацца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лекто́рый, ‑я,
1. Арганізацыя, якая займаецца наладжваннем публічных лекцый, а таксама памяшканне для чытання публічных лекцый.
2. Цыкл лекцый, аб’яднаных тэматычна
[Лац. lectorium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манало́г, ‑а,
Працяглая гаворка, словы дзеючай асобы ў літаратурным творы, звернутыя да другой асобы
[Грэч. monologos ад mónos — адзін і logos — слова, гаворка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маца́к, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Здаровы, моцны чалавек.
2. ‑у. Моцны тытунь
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маяра́т, ‑у,
1. У феадальным і буржуазным праве — парадак атрымання спадчыны, пры якім зямельнае ўладанне пераходзіць старэйшаму сыну
2. Памесце, маёнтак, на які пашыраецца такое права.
[Ням. Majorat ад лац. major — старэйшы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікрафо́н, ‑а,
Прыбор, які ператварае гукавыя ваганні ў электрычныя і служыць для перадачы гукаў на вялікія адлегласці
[Ад грэч. mikrós — маленькі і phonē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многапрагра́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае некалькі радыё-
2. Які выконвае некалькі розных відаў заданняў (пра апарат, машыну, устройства і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацюрмо́рт, ‑а,
У выяўленчым мастацтве — малюнак
[Фр. nature morte — мёртвая прырода.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацячы́, ‑цячэ; ‑цякуць;
Паступова сцякаючы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недамо́ўленасць, ‑і,
Непаўната, незакончанасць выказвання, замоўчванне чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)