Verbum

навядзе́нне гл. навесці.

навяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак. (разм.).

Напрасіцца; дамагчыся свайго назойлівымі просьбамі.

Н. ў сябры.

навяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. чаго. Нарыхтаваць, зрабіць шляхам вязання.

Н. шапак.

Н. венікаў.

2. каго (што). Прымацаваць, узяць на прывязь.

Н. каня на лузе.

3. перан., каго-што каму. Прымусіць каго-н. прыняць або зрабіць што-н. супраць яго волі, жадання.

Н. сваю думку.

Н. бой.

|| незак. навя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

навярну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́рнецца; зак.

1. Выступіць на вачах (пра слёзы).

Ад болю навярнуліся слёзы на вачах.

2. Нахіліцца на бок.

|| незак. наваро́чвацца, -аецца.

навярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак.

1. каго-што чым. Палажыць што-н. цяжкае паверх чаго-н.

Н. каменем.

2. чаго. Налажыць, накідаць многа чаго-н.; наваліць.

Н. зямлі.

3. пераважна безас., чаго. Намесці, нагнаць у вялікай колькасці.

Навярнула гурбы снегу.

4. што. Нахіліць у які-н. бок.

Н. цэбар.

5. чаго і без дап. Нагаварыць на каго-н. няпраўды; наплесці (разм.).

Н. на чалавека немаведама чаго.

|| незак. наваро́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

навярста́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што (спец.).

Шляхам вёрсткі зрабіць у нейкай колькасці.

|| незак. навёрстваць, -аю, -аеш, -ае.

навярста́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Тое, што і нагнаць (у 2 і 3 знач.).

Н. упушчанае.

|| незак. навёрстваць, -аю, -аеш, -ае.

навярэ́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

Тое, што і наверадзіцца.

навярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Тое, што і наверадзіць.

навясны́, -а́я, -о́е.

Прыстасаваны для навешвання.

Н. замок.