лака́цыя

(лац. locatio)

1) вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара;

2) здольнасць некаторых жывёл арыентавацца і шукаць корм пры дапамозе асобых органаў пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магнетадыэле́ктрыкі

(ад гр. magnetes = магнетычны + дыэлектрыкі)

рэчывы (сумесь ферамагнітных парашкоў з дыэлектрыкамі), спрасаваныя пад вялікім ціскам і пры высокай тэмпературы ў маналітную масу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

матрыклі́нны

(ад лац. mater, -tris = маці + гр. klino = нахіляю)

звязаны з формай выяўлення спадчыннасці, пры якой у нашчадкаў відавочная перавага ўласцівасцей мацярынскага арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метата́нк

(ад мета- + танк)

рэзервуар для абясшкоджання асадкаў, якія выдзяляюцца пры біялагічнай ачыстцы сцёкавых вод, з дапамогай мікраарганізмаў без доступу паветра (параўн. аэратанк).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікраана́ліз

(ад мікра- + аналіз)

сукупнасць метадаў і прыёмаў, пры дапамозе якіх можна рабіць аналіз вельмі малых колькасцей хімічных рэчываў (вагой да 1 мг).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паліндро́м

(гр. palindromos = які вяртаецца)

слова або словазлучэнне, якія маюць аднолькавы сэнс пры чытанні злева направа і справа налева (напр. казак, дом мод).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пансіро́ўка

(ад фр. poncer = шліфаваць пемзай)

1) капіраванне малюнкаў пры дапамозе вугальнага пылу, які пранікае ў наколы на белай паперы;

2) паліраванне пемзай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паркінсані́зм

(ад англ. Parkinson = прозвішча англ. урача)

хваравіты стан, звязаны з паражэннем глыбокіх аддзелаў галаўнога мозгу пры энцэфаліце, атэрасклерозе сасудаў мозгу і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірагена́л

(ад піра- + гр. gennao = нараджаю)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры сіфілітычных паражэннях цэнтральнай нервовай сістэмы, для рассмоктвання рубцоў пасля апёкаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пратаптэ́р

(ад прата- + -птэр)

афрыканская рыба падкласа дваякадыхальных з парным плавальным пузыром, які служыць дадатковым органам дыхання пры паніжэнні змяшчэння кіслароду ў вадзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)