wéiterkommen

* аддз. vi (s) ру́хацца [прасо́ўвацца] напе́рад; перан. тс. мець [рабі́ць, дасяга́ць] вялі́кі по́спех

so kómmen wir nicht wéiter! — так мы далёка не прасу́немся!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schmélzen

*

1.

vt (рас)пла́віць, (рас)тапі́ць, распусці́ць

2.

vi (s)

1) раста́ць, растапі́цца, распла́віцца, распусці́цца

2) перан. растава́ць, зніка́ць, змяша́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stumpf

a тупы́; тупано́сы

éine ~e Náse — кірпа́ты нос

2) ма́тавы, без бля́ску

3) перан. тупы́ абыя́кавы

~e Gléichgültigkeit — тупа́я абыцкавасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánklopfen

1.

vi пасту́каць (у дзверы)

bei j-m ~ — праве́даць каго́-н.; перан. закі́нуць ву́ду, нама́цаць гле́бу

2.

vt прыбі́ць, прымацава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmen

adv

1) ра́зам, суме́сна, супо́льна

~ genómmen — усё ра́зам

2) у вы́ніку, усё ра́зам

das macht ~… — бухг. ра́зам…; перан. у вы́ніку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúspitzen

1.

vt

1) завастра́ць

2) перан. абвастра́ць, надава́ць вастрынр

2.

(sich) абвастра́цца

die Láge hat sich zú- gespitzt — стано́вішча абвастры́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цэль ж. Ziel n -(e)s, -e; Zíelscheibe f -, -n (мішэнь);

патра́піць у цэль das Ziel tréffen*; перан. ins Schwárze tréffen*;

не патра́піць у цэль das Ziel verféhlen, féhlschießen* аддз. vi; перан. féhlschlagen* аддз. vi, ins Léere schíeßen*;

рухо́мая цэль вайск. bewégliches Ziel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

захлісну́ць, захлі́стваць

1. (пра хвалі) überschwémmen vt, überflúten vt, überspǘlen vt; перан. (пра пачуцці) mit sich fórtreißen*, überwä́ltigen vt;

хва́ля захлісну́ла яго́ die Wéllen schlúgen über ihm zusámmen;

перан. ра́дасць захлісну́ла яго́ gróße Fréude erfüllte ihn;

2. (вяроўку, пятлю) zúziehen* vt, zúschnüren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фігля́р

(польск. figlarz = жартаўнік)

1) уст. фокуснік, штукар, акрабат;

2) перан. штукар, крыўляка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

наляце́ць, ‑лячу, ‑ляціш, ‑ляціць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыляцець у вялікай колькасці. Аднекуль наляцелі пчолы, папрыляталі камары. Мурашка. Паляцела шмат аваднёў і сляпнёў. Чарнышэвіч. // пераважна безас. Налятаючы ці падаючы, асесці ў якой‑н. колькасці. Паляцела снегу ў сенцы. Наляцела лісця на газоны. // перан. Разм. Хутка прыехаць, наехаць у вялікай колькасці. Наляцелі карэспандэнты на выстаўку.

2. перан.; на каго-што. Разм. На хаду, з разбегу наткнуцца, наскочыць на каго‑, што‑н. Як укопаны, спыніўся бронетранспарцёр, з разгону наляцелі адна на другую машыны і таксама замерлі. Шчарбатаў. Хтосьці ў цёмным кутку наляцеў на мяне нечакана, Ледзь не збіў мяне з ног. Куляшоў. // перан. Разм. Раптам сустрэцца з кім‑н. Наляцець на вуліцы на знаёмага. □ [Коля] выскачыў на лугавіну і адразу наляцеў на двух немцаў. Ставер.

3. на каго-што. Напасці, накінуцца з лёту. Каршун наляцеў на куранят. // Напасці, атакаваць з паветра. Апоўдні на горад наляцелі нямецка-фашысцкія самалёты. Гурскі.

4. на каго-што і без дап. Зрабіць напад, атакаваць. Карнікі наляцелі раненька, ачапілі вёску, выставілі паставых скрозь па вуліцы, загадалі нікому не выходзіць з хат. Марціновіч. // Напасці з мэтай грабяжу. Наляцела банда на магазін. // Раптам з’явіцца, прыехаць. Наляцець з вобыскам. Наляцець з рэвізіяй.

5. перан.; на каго. Разм. Накінуцца на каго‑н. з лаянкай, пагрозамі. Толькі [Патапчык] адпрог каня і ўсунуўся ў хату, Антоля наляцела на яго, як коршак. Чарнышэвіч.

6. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знянацку пачацца (пра вецер, дождж, хмары і пад.). Наляцеў і закружыўся па шляху, уздымаючы пясок, моцны вецер-віхор. Галавач. Паляціць перад самым жнівом навальніца з градам і ад краю ў край усё вымалаціць. Паслядовіч. // перан. Разм. Настаць, надысці (пра падзеі, здарэнні, поры года і пад.). Наляцела зіма. □ Наляцела вайна. Фашысты знішчылі і школу і сельсавет, разрабавалі калгасы. Дуброўскі. // перан. Нечакана з’явіцца, узнікнуць, ахапіць. Мары светлыя к нам наляцелі... Журба. Раптам наляцелі ўспаміны.., наляцелі і запаланілі ўсё сэрца, усю душу. Лупсякоў.

•••

Каршуном наляцець — раптоўна і імкліва накінуцца, напасці на каго‑н. са злосцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)