Verbum

падабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Дабіць, прыкончыць раненых, недабітых.

2. Разбіць, дабіць канчаткова ўсё, многае.

наткну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Праткнуўшы, насадзіць на што‑н. Наткнуць матыля на шпільку.

прасла́біць, ‑біць; безас. зак., каго.

Пра выдзяленні з арганізма вадкіх калавых мас пры ненармальнай рабоце кішэчніка. Хворага праслабіла.

працытава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Прывесці цытату (з чыйго‑н. твора), чыё‑н. выказванне. Працытаваць Коласа.

про́сьбіт, ‑а, М ‑біце, м.

Уст. Той, хто звяртаецца з просьбай, прашэннем да каго‑н. або куды‑н.

прываро́тны, ‑ая, ‑ае.

У забабонных уяўленнях — які можа прывабіць, выклікаць любоў да каго‑н. Прываротны корань. Прываротнае зелле.

прыпхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм. Пхнуўшы, штурхнуўшы, прысунуць куды‑н., да чаго‑н.

прыра́іць, ‑раю, ‑раіш, ‑раіць; зак., каго-што і з інф.

Разм. Даць параду, параіць. Прыраіць хвораму марскі курорт.

паніза́ць, ‑ніжу, ‑ніжаш, ‑ніжа; зак., каго-што.

1. Нанізаць усё, многае.

2. і без дап. Нізаць некаторы час.

папасячы́, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце; пр. папасек, ‑секла; зак., каго-што і чаго.

Разм. Сячы доўга, неаднаразова.