дыяпедэ́з

(гр. diapedesis = прасочванне)

пранікненне клетачных элементаў крыві (эрытрацытаў, лейкацытаў) праз непашкоджаную сценку крывяносных сасудаў, назіраецца пры запаленчай рэакцыі тканак, што акружаюць сасуды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкстракарды́я

(ад лац. dexter, -tri = правы + -кардыя)

прыроджаная анамалія становішча сэрца, пры якой большая частка сэрца размешчана ў грудной клетцы з правага боку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ідэагра́фія

(ад гр. idea = паняцце + -графія)

пісьмо пры дапамозе ідэаграм, калі знак абазначае цэлае паняцце, напр. кітайскае іерагліфічнае пісьмо, матэматычныя лічбы і знакі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізатэ́рмы

(ад ba- + -тэрмы)

1) ізалініі тэмпературы паветра, вады, глебы;

2) лініі на дыяграме, якія паказваюць залежнасць паміж фізічнымі велічынямі пры пастаяннай тэмпературы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ірыга́цыя

(лац. irrigatio = арашэнне, абвадненне)

1) штучнае арашэнне палёў пры дапамозе спецыяльных прыстасаванняў;

2) арашэнне ўзбуджанай тканкі, раны лякарствам, мінеральнай вадой і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каварыя́нт

(ад ка- + варыянт)

лік, алгебраічны выраз, які пры пэўным ператварэнні велічынь, з якімі звязаны, змяняецца па строгіх правілах, пераважна па лінейных законах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кавіта́цыя

(ад лац. cavitas, -atis = поласць, яма)

утварэнне пузыркоў у вадкасці ў выніку змяншэння ціску пры яе хуткім руху або пад дзеяннем ультрагуку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калаксілі́н

(ад гр. kolla = клей + oksys = кіслы)

няпоўны складаны эфір цэлюлозы, цвёрдае аморфнае бясколернае рэчыва; выкарыстоўваецца пры вырабе выбуховых рэчываў, лакаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камутаты́ўны

(лац. commutatus = пераменны)

перамяшчальны, звязаны з перамяшчэннямі; мат. к. закон — закон, які выражае нязменнасць сумы або выніку пры перастаноўцы складаемых або сумножнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

культыва́р

(англ. cultivar, ад cultivated variety = культурная разнавіднасць)

сукупнасць раслін з гаспадарчымі карыснымі прыкметамі, што перадаюцца ў спадчыну пры палавым або вегетатыўным размнажэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)