алітэра́цыя, ‑і,
Паўтарэнне аднолькавых
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алітэра́цыя, ‑і,
Паўтарэнне аднолькавых
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анамастыко́н, ‑а,
1. Слоўнік
2. Сукупнасць уласных імён пэўнага этнасу для таго ці іншага перыяду.
[Грэч. onomastikón.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атла́нт, ‑а,
1. Мужчынская статуя, якая падтрымлівае перакрыцце будынка, порціка і звычайна прыстаўляецца да сцяны
2. Першы шыйны пазванок у вышэйшых пазванковых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахвя́рнік, ‑а,
1. Спецыяльнае месца, спецыяльны стол
2. Стол з левага боку алтара ў праваслаўнай царкве, прызначаны для спраўляння некаторых абрадаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
багадзе́льня, ‑і,
У дарэвалюцыйны час — прытулак для бяздомных, інвалідаў, непрацаздольных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Забінтаваць іначай, змяніць стары бінт.
2. Тое, што і забінтаваць.
3. Забінтаваць усіх, многіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пералаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць;
Палавіць, злавіць усіх, многіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абхітры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
Перамагчы каго‑н. хітрасцю, перахітрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баршчэ́ўнік, ‑у,
Шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых, з дробнымі белымі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)