матывава́ць, -тыву́ю, -тыву́еш, -тыву́е; -тыву́й; -тывава́ны;
Прывесці (прыводзіць) матывы, довады ў карысць
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
матывава́ць, -тыву́ю, -тыву́еш, -тыву́е; -тыву́й; -тывава́ны;
Прывесці (прыводзіць) матывы, довады ў карысць
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́рны, -ая, -ае.
1. Рытмічны, роўны.
2. Які служыць для вымярэння
3. Сярэдні па сіле, памерах (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены;
Прыбавіць, дабавіць звыш таго, што было, што ўстаноўлена.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
найгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны;
1. Сыграць на музычным інструменце многа
2. што. Перадаць асноўны матыў.
3. што. Сыграць для гуказапісу.
4. што. Зрабіць лепшым, мілагучным ад працяглай ігры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раго́жа, -ы,
Грубая тканіна, плеценая звычайна з лубяных палосак (для накрывання, упакоўкі
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разве́сці², -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́; -ло́; -вядзі́; -ве́дзены;
Зрабіць слабейшым раствор
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разла́саваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны;
1. Узбудзіць у кім
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расчы́сціць, -чы́шчу, -чы́сціш, -чы́сціць; -чы́шчаны;
Ачысціць, вызваліць ад
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэцыды́ў, -ды́ву,
1. Зварот хваробы пасля таго, калі здавалася б, што яна ўжо прайшла.
2. Паўторнае праяўленне
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́чышча, -а,
1. Паглыбленне ў грунце, па якім цячэ вадзяная плынь.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)