хо́бат, -а, М -аце, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых млекакормячых: рухомы насавы прыдатак, падоўжаны нос.

Х. слана.

Х. тапіра.

2. Выцягнуты прыдатак у пярэдняй частцы цела некаторых беспазваночных і насякомых, які служыць для хапання здабычы і абароны (спец.).

3. Частка механізмаў, машын, якая па форме нагадвае выцягнуты нос жывёлы (спец.).

4. Задняя падоўжаная частка лафета артылерыйскай гарматы або задняя частка станка кулямёта (спец.).

|| памянш. хабато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

|| прым. хо́батны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hundredth

[ˈhʌndrədӨ]

1.

adj.

со́тны, со́ты

2.

n.

со́тая ча́стка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aileron

[ˈeɪlərɑ:n]

n.

элеро́н -а m. (рухо́мая ча́стка крыла́ самалёта)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

upstate

[,ʌpˈsteɪt]

n.

адда́леная ад цэ́нтру (звыча́йна паўно́чная) ча́стка шта́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forehead

[ˈfɔrhed]

n.

1) лоб ілба́ m

2) пярэ́дняя ча́стка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ду́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дула. Дульная частка гарматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запча́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Запасная частка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камлёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камля. Камлёвая частка дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да кіля. Кілявая частка судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левабярэ́жны, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны на левым беразе ракі. Левабярэжная частка Дняпра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)