Істо́та ’жывы арганізм; чалавек або жывёліна’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Гарэц., Др.-Падб.), ’сутнасць, суць’ (Др.-Падб., Гарэц.), исто́та ’сапраўднае становішча чаго-н.’ (Нас.). Рус. дыял. исто́та ’існасць, сутнасць’ (Даль), укр. істо́та ’істота’, польск. istota ’сутнасць, істота’, чэш. jistota ’пэўнасць, дакладнасць’, славен. istota ’ідэнтычнасць’. Ст.-бел. истота ’сутнасць’ (1522 г.) з польск. istota (Булыка, Запазыч.). Слаўскі (1, 470) лічыць прасл. утварэннем з суф. ‑ota ад *jьstъ (гл. існы) з зыходным значэннем ’сапраўднасць, рэчаіснасць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́йнсмен

(англ. linesman, ад line = лінія + man = чалавек)

памочнік суддзі ў спартыўных гульнях (футболе, тэнісе і інш.), які сігналізуе яму пра становішча мяча і гульцоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маргані́зм

[ад англ. T. Morgan = прозвішча амер. біёлага (1866—1945)]

кірунак у генетыцы, паводле якога крыніцай зменнасці арганізмаў з’яўляюцца мутацыі генаў або змены іх становішча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

contender

[kənˈtendər]

n.

1) удзе́льнік спабо́рніцтва, супе́рнік -а m.

2) кандыда́т на стано́вішча ці паса́ду, спабо́рнік -а m

3) дыспута́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disadvantage

[,dɪsədˈvæntɪdʒ]

n.

1) невыго́да f., невыго́днае стано́вішча

to be at a disadvantage — быць у неспрыя́льным стано́вішчы

2) стра́та, шко́да, некары́сьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

discomfort

[dɪsˈkʌmfərt]

1.

n.

1) дыскамфо́рт -у m., невыго́да f.

2) няёмкасьць, засаро́мленасьць f.

2.

v.t.

спрычыня́ць невыго́ду; ста́віць у няёмкае стано́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

precipice

[ˈpresəpɪs]

n.

1) стро́ма f.; абры́ў -ву m.; кру́ча f.; про́рва, бе́здань f., прадо́ньне n.

2) Fig. небясьпе́чнае або́ крыты́чнае стано́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БАСУРМА́Н,

басурманін, 1) устарэлая назва нехрысціяніна, пераважна мусульманіна (у Расіі — неправаслаўнага). У ВКЛ прававое становішча басурманаў рэгулявалася Статутамі ВКЛ, якія ў пэўнай ступені абмяжоўвалі іх правы. Басурман не меў права займаць дзярж. і адм. пасады, мець у няволі хрысціян, не мог быць панятым і інш. 2) Пераноснае значэнне — несумленны чалавек.

т. 2, с. 343

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

krępujący

krępując|y

няёмкі, нязручны;

znaleźć się w ~ej sytuacji — трапіць у няёмкае становішча;

~e warunki — нявыгадныя ўмовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стая́чы кніжн.

1. stéhend; áufrecht;

стая́чае стано́вішча áufrechte Láge;

стая́чы каўне́р Stéhkragen m - (s), -;

стая́чае ме́сца Stéhplatz m -(e)s, -plätze;

2.;

стая́чая вада́ stéhendes Wásser

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)