ды́зель-генера́тар

(ад дызель + генератар)

электрычны генератар, які прыводзіцца ў рух дызелем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інве́рсар

(ад лац. inversio = перастаноўка)

механізм, які ператварае кругавы рух у прамалінейны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ра́нверс

(фр. renverser = адхіляць назад)

бакавы рух каня галавой ад сценкі манежа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

турбуле́нцыя

(лац. turbulentia = неспакой, віраванне)

віхравы, беспарадкавы рух часцінак вадкасці або газу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыркулява́ць

(польск. cyrkulować, ад лац. circulare = рабіць круг)

рабіць кругавы рух, кругаварот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Адшу́нуць ’адбегчы’ (КТС). Відаць, балтыйскага паходжання. Параўн. літ. šáuti, šaunù ’хутка бегчы’, лат. šaut, šaunù ’зрабіць хуткі рух’. Усе гэтыя балтыйскія дзеясловы спрадвечна роднасныя з прасл. sovati, sunǫti (гл. сунуць) (Мартынаў, SlW, 67).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

колеба́тельный

1. калыха́льны, гайда́льны;

2. хіста́льны, обл. калыва́льны;

колеба́тельное движе́ние хіста́льны рух;

колеба́тельный ко́нтур радио хіста́льны ко́нтур;

3. вага́льны; см. колеба́ть​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hervór=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух знутры: hervórtreten* выступа́ць упе́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchlauf

m -(e)s, -läufe рух па іне́рцыі; тэх. халасты́ ход

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fínte

f -, -n

1) хі́трасць, вы́крут

2) спарт. фінт, падма́нны рух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)