жэстыкулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

Рабіць жэсты (у 1 знач.). Людзі голасна размаўлялі, спрачаліся, жэстыкулявалі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклясці́ся, ‑клянуся, ‑клянешся, ‑клянецца; ‑клянёмся, ‑кленяцеся; пр. закляўся, ‑клялася, ‑лося; зак.

Адмовіцца рабіць што‑н.; зарачыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвентарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) інвентарызацыю. Інвентарызаваць кнігі. Інвентарызаваць маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парта́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., што.

Разм. груб. Рабіць што‑н. дрэнна, недакладна, без ведання справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разагнуць.

•••

Не разгінаючы спіны — без адпачынку, старанна рабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарастрэ́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пэўнай зброі рабіць максімальную колькасць выстралаў у адзінку часу. Баявая скарастрэльнасць вінтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец. Увесці (уводзіць) тампон (тампопы); зрабіць (рабіць) тампанаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсалютызава́ць

(ад лац. absolutus = неабмежаваны, безумоўны)

рабіць безумоўным, безадносным, даводзіць да абсалюту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

азанава́ць

(ад азон)

1) ператвараць у азон (пра кісларод);

2) рабіць азанізацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

курсі́раваць

(лац. cursare = бегаць)

рабіць рэгулярныя паездкі па пэўным маршруце (пра транспарт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)