Verbum

анлайнавы слоўнік

пры́ма, ‑ы, ж.

1. Першая ступень гамы, а таксама галоўны тон трохгучча.

2. Інтэрвал у межах адной ступені гукарада.

3. Вядучая партыя, якая выконваецца на адным з групы інструментаў у інструментальным ансамблі. // Асоба або інструмент, якія выконваюць вядучую партыю ў ансамблі.

4. Разм. Тое, што і прымадонна. Вядома, з першых жа спевак увесь ансамбль аднадушна прызнаў Тамару Асколкіну першай — прымай ансамбля. Ракітны.

[Ад лац. prima — першая.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́дчык м., в разн. знач. разве́дчик; (научный исследователь со специальной целью — ещё) изыска́тель;

атра́д ко́нных ~каў — отря́д ко́нных разве́дчиков;

па́ртыя ~каў у гара́х — па́ртия разве́дчиков (изыска́телей) в гора́х;

самалёт-р. — самолёт-разве́дчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Грамадзянскі радыкальны саюз народа (партыя, Аргенціна) 1/423