Такі, на якім ці над якім праводзяцца розныя доследы. Паддоследная мыш. Паддоследнае поле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папасядзе́ць, ‑сяджу, ‑сядзіш, ‑сядзіць; зак.
Разм. Пасядзець доўга, неаднаразова. [Лёня] ведаў, колькі я папасядзеў над нарысам.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патапе́ц, ‑пца, м.
Абл. Грузіла. І прыціхлі над вадою вудары.. Ціха булькнуў у ак[е]нца патапец.Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стаянцо́м, прысл.
Разм. У стаячым, вертыкальным становішчы. Стаяла яна [маці] над ім [Міхасём] стаянцом, дзень і ноч.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трые́ра, ‑ы, ж.
У Старажытнай Грэцыі — ваенны карабель з трыма радамі вёсел, размешчаных адно над другім.
[Грэч. triērēs.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
люстра́ны, ‑ая, ‑ае ілюстраны́, ‑а́я, ‑о́е.
1. Які мае адносіны да люстра 1 (у 1 знач.). Люстраная майстэрня. Люстраная вытворчасць.// Уласцівы люстру, такі, як у люстра. Люстраны глянец. Люстраная паліроўна.// Які з’яўляецца люстрам, з люстрам. Люстрана-лінзавы тэлескоп. □ Станіслаў праз сілу ўзнімаецца з крэсла, падыходзіць да шафы і, раней, чым адчыніць яе, узіраецца ў люстраныя дзверы.Мікуліч.
2.перан. З бліскучай, гладкай паверхняй. Быстра слізгацяць душагубкі па люстранай вадзе пад лоўкімі ўзмахамі вёсел.Колас.Над ракою над шырокай, Над люстранаю ракой, Над лазою невысокай Ходзіць ветрык-неспакой.Астрэйка.
•••
Люстранае шклогл. шкло.
Люстраны карпгл. карп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«БО́НЧА»,
прыватнаўласніцкі герб на Беларусі, Украіне, у Літве і Польшчы. Карысталіся ім больш за 100 родаў, у т. л. Асмалоўскія, Буйневічы, Куніцкія, Маркоўскія, Скажынскія, Сяніцкія. Вядомы з 14 ст. Мае выяву белага аднарога на блакітным полі. Клейнод — над прылбіцай з каронай палова такога ж аднарога. Існуе варыянт герба, дзе аднарог перакрэслены залатым паўмесяцам, над якім размешчаны 3 залатыя шасціпрамянёвыя зоркі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЕАДЭЗІ́ЧНЫЯ ДА́ТЫ ЗЫХО́ДНЫЯ,
геадэзічныя каардынаты зыходнага пункта апорнай геадэзічнай сеткі, геад. азімут напрамку на адзін з сумежных пунктаў, вызначаныя астр. шляхам, і вышыня геоіда ў дадзеным пункце над паверхняй прынятага зямнога эліпсоіда. За зыходны пункт прыняты цэнтр круглай залы Пулкаўскай астр. абсерваторыі (Расія), дзе вышыня геоіда над эліпсоідам лічыцца роўнай нулю. На Беларусі зыходным пунктам мяркуецца лічыць геаграфічны цэнтр Беларусі.