ланцэ́тнік
(ад лац. lancea = кап’ё)
беспазваночная жывёла класа бесчарапных з празрыстым целам і хваставым плаўніком, які па форме нагадвае ланцэт; пашырана пераважна ў трапічных морах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
руды́сты
(н.-лац. rudistae, ад лац. rodis = грубы)
вымерлыя малюскі класа двухстворкавых з ракавінай, правая створка якой прырастала да падводных прадметаў, а левая служыла стрэшкай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
серпенці́н
(ад лац. serpens, -ntis = змяя)
мінерал класа сілікатаў белага, зялёнага і іншых колераў з разнастайнымі адценнямі; выкарыстоўваецца як абліцовачны матэрыял і для дэкаратыўных вырабаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трыхамана́да
(н.-лац. trichomonas, ад гр. trichoma = валасы)
прасцейшае класа жгуцікавых; паразітуе ў мочапалавых шляхах буйной рагатай жывёлы і чалавека, стрававальным тракце свіней, індыкоў, галубоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
функцыяна́л
(с.-лац. fimctionalis = які датычыць функцыі)
матэматычнае правіла, паводле якога кожнай функцыі з якога-н. класа функцый ставяць у адпаведнасць дзейсны або комплексны лік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цыліндраспе́рмум
(н.-лац. cylindrospermum)
ніткаватая сіне-зялёная водарасць класа гармагоніевых, якая трапляецца на вільготнай глебе, імхах, у абрастаннях на дне і ў планктоне прэсных вадаёмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цырко́н
(ням. Zirkon, ад ар. zarkun = залацісты)
мінерал класа сілікатаў жоўтага, чырвонага, аранжавага і бурага колераў з алмазным бляскам; выкарыстоўваецца ў ювелірнай справе і тэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шпіне́лі
(ням. Spinell)
група мінералаў класа вокіслаў і гідравокіслаў чырвонага, сіняга або зялёнага колеру; выкарыстоўваюцца як руда жалеза, хрому, марганцу, празрыстыя разнавіднасці — у ювелірнай справе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эфе́дра
(н.-лац. ephedra, ад гр. ephedra)
кустовая расліна класа гнетапсідаў з лускападобным лісцем, пашыраная ў стэпах і пустынях Еўразіі, Паўн. Афрыкі, Амерыкі; дае эфедрын.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
араўру́т
(англ. arrowroot, ад arrow = страла + root = корань)
сарты крухмалу, якія атрымліваюцца з карэнішчаў раслін роду маранта, клубняў куркумы і некаторых іншых трапічных відаў класа аднадольных.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)