Verbum

каварда́к, ‑у, м.

Бязладдзе, сумятня, неразбярыха. І госць зажыў... Ды так, Што хутка ў доме ўтварыўся кавардак, Хоць гаспадар сам з хаты вымятайся... Валасевіч.

[Цюрк.]

замардава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Змучыцца, знясіліцца; змардавацца. «Хутчэй бы.. [Марынка] разлічылася з інстытутам ды адпачыла трошкі, а то зусім замардавалася дзяўчынка», — падумаў бацька. Хадкевіч.

акцы́знік, ‑а, м.

Уст. Служачы ў акцызе (у 2 знач.). Вёрст з трыццатак ад горада абрабавалі аднаго акцызніка ды забілі на смерць паштара. Мурашка.

абе́руч, прысл.

Разм. Абедзвюма рукамі (абхапіць, узяць што‑н.). Павёў доктар пана ў лазню, пасадзіў на палок ды загадаў трымацца аберуч за жэрдку. Якімовіч.

прыцмо́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыцмокваць — прыцмокнуць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Чулася толькі бразганне лыжак аб пасуду ды дружнае прыцмокванне. Скрыпка.

разбура́льнік, ‑а, м.

Той, хто разбурае, разбурыў што‑н. Вось прывыклі мы з вучнёўскай пары, што манголы некалі былі адно заваёўнікі ды разбуральнікі. Лось.

про́лівень, ‑ліўня, м.

Разм. Моцны дождж; лівень. А на дварэ навальніца ды пролівень. Барашка. Не верыцца, што яшчэ нядаўна быў такі пролівень. В. Вольскі.

пассыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Саслаць усіх, многіх. — Хочам мы.. [сацыялістаў] па адным пералавіць ды ў катаргу пассылаць, а нічога не выходзіць. Галавач.

паўсміха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Усміхацца некаторы час. Паслухалі прафесары, пазатыкаўшы вушы, паўсміхаліся і параілі ехаць мне дадому ды іграць на вечарынках. Кулакоўскі.

паднядзе́ліцца, ‑дзе́люся, ‑дзе́лішся, ‑дзе́ліцца; зак.

Абл. Надаць сабе святочны выгляд, прыбрацца. [Маці:] — Паднядзелься трохі ды ідзі ў клуб... Гэта ж такі сёння харошы вечар... Сачанка.