б’еркандэ́ра

(н.-лац. bjerkandera)

губавы базідыяльны грыб сям. паліпоравых, які расце ў лясах на адмерлай драўніне, ствалах жывых дрэў, выклікае белую гніль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гапало́піл

(н.-лац. hapalopilus)

губавы базідыяльны грыб сям. паліпоравых, які расце ў лясах на ствалах, лесапавале і пнях хвойных і лісцевых парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карыёлел

(н.-лац. coriolellus)

губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце на пнях, адмерлых ствалах, апрацаванай драўніне ў пабудовах, на агароджах, мастах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

клаварыядэ́льфус

(н.-лац. clavariadelphus)

базідыяльны грыб сям. рагацікавых, які расце на глебе ці апалай ігліцы, лісці, галінках пераважна ў хвойных лясах; ядомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міко́зы

(ад гр. mykes = грыб)

хваробы чалавека і жывёл, якія выклікаюцца патагеннымі грыбамі, напр. дражджавымі (бластамікоз; плесневымі (аспергілёз), актынаміцэтамі (актынамікоз) і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псеўдаплекта́нія

(н.-лац. pseudoplectania)

сумчаты грыб сям. саркасцыфавых, які расце ў хваёвых лясах на глебе, сярод імхоў, на ігліцы і гнілой драўніне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

страфа́рыя

(н.-лац. stropharia)

шапкавы базідыяльны грыб сям. страфарыевых, які расце на глебе, адмерлай драўніне, раслінных рэштках, у лясах, на лугах; ядомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фаміто́псіс

(н.-лац. Fomitopsis)

губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце на пнях, каранях, адмерлых ствалах, часам на апрацаванай драўніне, выклікае гніль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фле́бія

(н.-лац. phlebia)

губавы базідыяльны грыб сям. картыцыевых, які расце ў лясах на ствалах і галінках дрэў, на апрацаванай драўніне будынкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фуза́рый

(н.-лац. fusarium)

недасканалы грыб сям. дэмацыевых, які развіваецца на бабовых, злаках, бульбе, ільне, выклікае хваробы раслін, атручванне жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)