pozbawić się

зак. страціць, застацца (без чаго);

pozbawić się wzroku — страціць зрок;

pozbawić się urlopu — застацца без адпачынку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwracać się

незак.

1. паварочвацца;

2. (do kogo/czego) звяртацца (да каго/чаго);

3. акупацца;

гл. zwrócić się

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

człek

м.

1. чалавек;

2. разм. я (пра сябе);

człek by coś zjadł — я б чаго-небудзь з’еў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дакаці́ць

1. heránrollen vt, heránwälzen vt (да чаго-н. bis zu D);

2. разм. (даехаць) ánkommen* vi (s), éintreffen* vi (s) (да чаго-н. in D);

за дзве гадзі́ны мы дакаці́лі да го́рада разм. zwei Stúnden bráuchten wir bis zur Stadt; nach zwei Stúnden kámen wir in der Stadt an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

betréffen

* vt

1) даты́чыць (каго-н., чаго-н.), мець дачы́ненне (да каго-н., чаго-н.)

was mich betrífft… — што да мяне́…

2) паража́ць, напатка́ць

ein Únglück hat ihn betróffen — яго́ напатка́ла няшча́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éifern

vi

1) (nach D) стара́цца, дбаць; стара́нна дамага́цца (чаго-н.)

2) (gegen a) го́рача пратэстава́ць (супраць чаго-н.)

3) (mit j-m in D) спабо́рнічаць (з кім-н. у чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыхілі́ць сов.

1. пригну́ть, приклони́ть;

п. галі́нку — пригну́ть (приклони́ть) ве́тку;

2. (да чаго) прислони́ть (к чему);

п. да сцяны́ — прислони́ть к стене́;

3. (да каго, чаго) прижа́ть (к кому, чему);

ма́ці ~лі́ла сы́на да грудзе́й — мать прижа́ла сы́на к груди́;

4. (да каго) разг. привле́чь (к кому), расположи́ть (к кому);

ён ху́тка ~лі́ў нас да сябе́ — он бы́стро расположи́л нас к себе́;

◊ няма́ дзе галаву́ п. — не́где го́лову приклони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грува́сціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; незак.

Узвышацца бязладнай кучай, утвараць нагрувашчанне чаго-н.

Грувасціліся горы бітай цэглы.

На беразе возера грувасціліся скалы.

|| зак. нагрува́сціцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далуча́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для далучэння.

Д. провад.

2. У граматыцы: які з’яўляецца дапаўненнем, дадаткам да чаго-н. або які служыць для далучэння ці заснаваны на спосабе далучэння.

Далучальныя адносіны.

Д. злучнік.

Д. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драматызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Перарабіць (перарабляць) які-н. твор, надаючы яму форму драмы.

Д. аповесць.

2. Узмацніць (узмацняць) драматызм, напружанасць чаго-н.

Д. падзеі.

|| наз. драматыза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)