Verbum

question​² [ˈkwestʃən] v.

1. пыта́ць, пыта́цца; задава́ць пыта́нні; распы́тваць;

question smb. (about/on smth.) распы́тваць каго́-н. (пра што-н.); дапы́тваць;

He was arrested and questioned about the missing money. Яго арыштавалі і дапытвалі пра грошы, што прапалі.

2. сумнява́цца, падвярга́ць сумне́нню;

question a decision сумнява́цца ў пра́вільнасці рашэ́ння;

I question whether he is right. Я не ўпэўнены, што ён мае рацыю.

reconcile [ˈrekənsaɪl] v.

1. (with) міры́ць; па міры́ць, прыміры́ць;

Friends managed to reconcile him with his wife. Сябрам удалося памірыць яго з жонкай.

2. ула́джваць, урэгулёўваць;

reconcile quarrels ула́джваць сва́ркі

3. (with) прыво́дзіць у адпаве́днасць; узгадня́ць;

reconcile duty with pleasure сумяшча́ць абавя́зкі і задавальне́нне

4. скара́цца, прыміра́цца;

reconcile to smth. прыміры́цца з чым-н.;

reconcile oneself to one’s fate скары́цца свайму́ лёсу

rough​³ [rʌf] v. :

♦ rough it infml абыхо́дзіцца без звыча́йных выго́д; перано́сіць, цярпе́ць няго́ды

rough out [ˌrʌfˈaʊt] phr. v. рабі́ць (што-н.) у агу́льных ры́сах;

rough out an article накі́даць артыку́л;

rough out some arrangements наме́ціць прыблі́зны план

rough up [ˌrʌfˈʌp] phr. v. infml збі́ць, мо́цна пабі́ць (каго-н.);

He was roughed up and pushed into the street. Яго збілі і выкінулі на вуліцу.

scorn​¹ [skɔ:n] n.

1. (for) пага́рда, грэ́баванне;

show one’s scorn ста́віцца з пага́рдаю, грэ́баваць;

hold smb. in scorn пагарджа́ць кім-н.

2. аб’е́кт пага́рды;

laugh smb. to scorn высме́йваць каго́-н., падніма́ць каго́-н. на смех;

He is the scorn of his friends now. Сябры ставяцца да яго цяпер з пагардаю.

♦

pour/heap scorn on smb. выліва́ць на каго́-н. сваю́ пага́рду

stir​² [stɜ:] v.

1. варушы́ць; варушы́цца;

The wind stirred the leaves. Вецер варушыў лісце;

Don’t stir! Не варушыся!

2. мяша́ць, разме́шваць;

stir one’s tea паме́шваць гарба́ту

3. узруша́ць, узру́шваць, хвалява́ць;

stir the blood хвалява́ць кроў; выкліка́ць энтузія́зм;

stir smb.’s wrаth выкліка́ць чый-н. гнеў

stir up [ˌstɜ:rˈʌp] phr. v. раздзьму́ць (сварку), узбужда́ць (зацікаўленасць);

He needs stirring up. Яго трэба разварушыць.

strip​² [strɪp] v.

1. раздзява́ць; раздзява́цца, здыма́ць во́пратку;

strip to the waist зняць адзе́нне да по́яса

2. абдзіра́ць, здыма́ць (скурку, кару)

3. пазбаўля́ць (спадчыны, гонару і да т.п.);

He was stripped of everything. У яго аднялі ўсё.

4. спусто́шваць;

strip the house bare infml абакра́сці, абчы́сціць дом

strip down [ˌstrɪpˈdaʊn] phr. v. разбіра́ць (на часткі)

strip off [ˌstrɪpˈɒf] phr. v. саскрэ́бваць, здзіра́ць (фарбу)