Verbum

пнеўма́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Аддзел фізікі, які вывучае газападобныя целы.

2. Тое, што і пнеўматык (у 1 знач.).

[Ад грэч. pneymatikos — дыхальны, паветраны.]

прапрэ́гчы, ‑прагу, ‑пражэш, ‑пражэ; ‑пражом, ‑пражаце, ‑прагуць; пр. прапрог, ‑прагла і ‑прагла, ‑прагла і ‑прагло; зак., што.

Тое, што і прапражыць.

пратэ́са, ‑ы, ж.

Тое, што і харугва. Паперадзе мужчыны неслі тры пратэсы, за імі следам ішоў поп у пазалочанай рызе. Сабаленка.

папрыбіра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Прыбрацца, прыгожа адзецца — пра ўсіх, многіх.

2. Тое, што і папрыбіраць (у 2 знач.).

надве́траны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і наветраны. Вецер.. намагаўся прабіцца праа густую загародку з яловых лапак, пастаўленую з надветранага боку. Лынькоў.

надмуро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Тое, што надбудавана над чым‑н.; надбудаваная частка (у каменным, мураваным будынку).

назаўжды́, прысл.

Тое, што і назаўсёды. Каб слава дружыла з табой праз гады, ты з працай зрадніся, мой сын, назаўжды. Бялевіч.

нала́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм. Тое, што і наладка. Трэснулі рысоры, і машыне патрэбна грунтоўная налада пры кузні. Мурашка.

напі́лак, ‑лка, м.

Разм. Тое, што і напільнік. Пусціць ён [каваль] у ход напілкі ды парэжа штосьці пілкай, зварыць, гладзіць — забірай. Бялевіч.

насміха́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. насміхацца.

2. Тое, што і насмешка. У голасе Крэменя чулася яўнае насміханне. Кавалёў.