Verbum

абкружы́ць, -ружу́, -ру́жыш, -ру́жыць; -ру́жаны; зак., каго-што.

Тое, што і акружыць.

А. увагай і клопатамі хворага.

|| незак. абкружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абкружэ́нне, -я, н.

адбо́р, -у, м.

1. гл. адабраць¹ (да 5 знач.).

2. Вылучэнне каго-, чаго-н. з якога-н. асяроддзя.

Натуральны а. — выжыванне найбольш прыстасаваных, моцных арганізмаў (спец.).

адбры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак., каго-што (разм.).

Рэзка або абразліва адказаць каму-н., адмаўляючы ў чым-н. або лаячыся.

|| незак. адбрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

сапха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

У беспарадку, абы-як пакласці, упхнуць куды-н.

С. усё ў мех.

|| незак. спіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

свяці́ць², свячу́, све́ціш, све́ціць; незак., каго-што.

Выконваць над кім-н., чым-н. царкоўны абрад асвячэння.

С. ваду.

С. хату.

|| зак. асвяці́ць, асвячу́, асве́ціш, асве́ціць; асвячо́ны.

скальпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак. і незак., каго-што.

Зняць (знімаць) скальп.

|| наз. скальпава́нне, -я, н.

|| зак. таксама аскальпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны.

сканда́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. Учыняць скандал (у 2 знач.); дэбашырыць.

2. каго (што). Знеслаўляць.

Старога бацьку не скандальце.

|| зак. насканда́ліць, -лю, -ліш, -ліць (разм.).

скрану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Зрушыць з месца.

С. шафу.

|| незак. скрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. скрана́нне, -я, н.

скуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Моцна пакусаць, укусіць у многіх месцах.

Мяне скусалі камары.

|| незак. ску́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́сванне, -я, н.

слё́зны, -ая, -ае.

1. гл. сляза.

2. Які мае намер расчуліць, разжаліць каго-н.

Слёзнае пісьмо.

Слёзна (прысл.) прасіць.

3. перан. Набыты цяжкай працай.

Слёзныя капейкі.