які́сьці і (разм.) які́сь, займ. неазнач.
1. Невядома які, нейкі.
Цябе пытаў я. чалавек.
2. Ужыв. пры характарыстыцы якіх-н. адмоўных з’яў ці якасцей.
Хлопец расце якімсьці гультаём.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
яравы́, -а́я, -о́е.
1. Пра злакі: які высяваецца вясной і выспявае летам ці восенню ў год сяўбы.
Яравая пшаніца.
Уборка яравых (наз.).
2. Засеяны такімі злакамі.
Я. палетак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ścięty
ścięt|y
зрэзаны; зрублены; ссечаны;
~e drzewo — ссечанае дрэва;
jak z nóg ~y перан. слабы; які ледзь ходзіць (на нагах трымаецца)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адры́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з асобных урыўкаў, які не складае цэлага; няпоўны, мала звязаны. Адрывачныя звесткі.
2. Які перапыняецца нечаканымі паўзамі, адрывісты. Адрывачныя фразы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцісотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца пяцьсот гадоў. Пяцісотгадовы тэрмін.
2. Які мае пяцьсот гадоў. Пяцісотгадовы дуб.
3. Які мае адносіны да пяцісотгоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгро́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да разгрому, які ставіць мэтай разгром.
2. Разм. Які рэзка крытыкуе каго‑, што‑н.; разносны. Разгромная рэцэнзія. Разгромнае выступленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рту́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ртуці. Ртутны слупок. // Які змяшчае ў сабе ртуць. Ртутная руда. // Які дзейнічае пры дапамозе ртуці. Ртутны барометр. Ртутны тэрмометр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цы́ркульны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цыркуля. Цыркульная ножка.
2. Які мае форму акружнасці, круга; які ўяўляе сабой частку круга. Цыркульная зала. Цыркульны франтон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nucleus [ˈnju:kliəs] n. (pl. nuclei)
1. phys. ядро́ (атама)
2. biol. ядро́ (клеткі)
3. ядро́; цэнтр; ячэ́йка
4. ling. ядро́; элеме́нт, які́ ў ме́жах скла́да або́ сло́ва атры́млівае гало́ўны на́ціск
5. ling. ядро́ словазлучэ́ння, ска́за
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hopeful [ˈhəʊpfəl] adj.
1. (of/about) по́ўны надзе́і; той, хто спадзяе́цца;
I feel hopeful that… Я спадзяюся, што…;
be hopeful of success спадзява́цца на по́спех
2. шматабяца́льны, які́ падае надзе́і;
a hopeful smile шматабяца́льная ўсме́шка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)