Verbum

каса́ч², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Цецярук-самец, які ў адрозненне ад самкі мае ў хвасце доўгае выгнутае пер’е.

|| прым. касачо́вы, -ая, -ае.

качэ́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які вядзе качавы лад жыцця; вандроўнік.

|| ж. качэ́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. качэ́ўніцкі, -ая, -ае.

кватар’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы, які пры пераводзе вайсковай часці пасылаўся ўперад для падрыхтоўкі кватэр для вайскоўцаў.

|| прым. кватар’е́рскі, -ая, -ае.

кла́савы, -ая, -ае.

1. гл. клас.

2. Які ўласцівы, адпавядае ідэалогіі якога-н. грамадскага класа.

Класавая палітыка.

К. падыход.

|| наз. кла́савасць, -і, ж.

ко́ска³, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Знак прыпынку (,), які раздзяляе словы, групы слоў і сказы.

Раздзяліць коскай аднародныя члены сказа.

крамяні́сты, -ая, -ае.

1. Усеяны каменнем, камяністы.

Крамяністая дарога.

2. Які складаецца з крэменязёму.

К. сланец.

|| наз. крамяні́стасць, -і, ж. (да 1 знач.).

крыўля́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ля́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́к (разм.).

Чалавек, які крыўляецца; ламака.

ксено́н, -у, м.

Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які прымяняецца ў электратэхніцы і медыцыне.

|| прым. ксено́навы, -ая, -ае.

Ксенонавая трубка.

се́канс, -а, мн. -ы, -аў, м.

У трыганаметрыі: функцыя вугла, у прамавугольным трохвугольніку роўная адносінам гіпатэнузы да катэта, які прылягае да гэтага вугла.

сілкава́льны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для сілкавання, які забяспечвае чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыянавання.

Сілкавальная помпа для паравога катла.

Сілкавальныя батарэйкі.