панміэлафты́з

(ад пан- + гр. myelos = касцявы мозг + phthisis = змяншэнне)

цяжкае паражэнне касцявога мозгу пры захворваннях з татальным парушэннем кроваўтварэння, анеміяй і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

партэнагене́з

(ад гр. parthenos = нявінніца + -генез)

форма размнажэння, пры якой жаночыя палавыя клеткі развіваюцца без апладнення (характэрна для насякомых, некаторых ніжэйшых раслін).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыметры́т

(ад перы- + гр. metra = матка)

запаленне покрыва маткі, якое ўзнікае як ускладненне пры захворваннях жаночых палавых органаў, родах, абортах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пе́сімум

(ад лац. pessimum = самае дрэннае)

аслабленне дзейнасці органа або тканкі пры залішне моцнай або частай стымуляцыі, што перавышае іх функцыянальныя магчымасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плазі́ўны

(ад лац. plausus = націскны);

лінгв. — змычны зычны гук, які ўтвараецца пры ўзнікненні перашкоды на шляху струменю паветра (напр. «п», «к», «т»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

планта́ж

(фр. plantage, ад лац. plantare = высаджваць)

глыбокая апрацоўка глебы спецыяльнымі плугамі, якая праводзіцца гал. ч. пры закладцы вінаграднікаў і пладовых садоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пластма́са

[ад пласт(ычная) + маса]

матэрыял, створаны на аснове прыродных і сінтэтычных высокамалекулярных злучэнняў, які лёгка фармуецца пры награванні, а потым устойліва захоўвае наданую яму форму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плі́нфа

(гр. plinthos = цэгла)

шырокая і плоская абпаленая цэгла, якая прымянялася пры будаўніцтве ў Візантыі і ў 10—13 ст. на Русі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полівакцы́на

(ад полі- + вакцына)

медыцынскі прэпарат, які атрымліваецца з некалькіх мікробаў і здольны пры ўвядзенні ў арганізм выклікаць неўспрымальнасць да некалькіх хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пражэ́ктар

(англ. projector, ад лац. proiectus = кінуты наперад)

асвятляльны прыбор, які пры дапамозе аптычнай сістэмы пасылае яркі пучок праменяў на далёкую адлегласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)