няўпы́нны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не спыняецца; бесперапынны. Няўпынным звонам зноў загудзела ўвушшу ляное, беспарадкавае мыканне статка. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напалео́наўскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да Напалеона. Напалеонаўская армія. // Такі, як у Напалеона. Прыняць напалеонаўскі выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратако́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пратаколе. Пратакольны запіс. Пратакольны аддзел. // Такі, як у пратаколе. Пратакольная дакладнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бадзя́жніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бадзягі ​2, бадзяжніцтва; такі, як у бадзягі. Бадзяжніцкае жыццё. Бадзяжніцкая натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́стыць, ‑стыне; зак.

Стаць халодным; выстудзіцца. Выстыла за ноч хата, на дварэ такі мароз, што дрэвы трашчаць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены пры дапамозе выдзімання.

2. Такі, работа якога грунтуецца на прынцыпе выдзімання. Выдзімальны вентылятар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнаспо́равы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Такі, характэрнай прыкметай якога з’яўляецца наяўнасць спораў двух родаў — буйных і дробных. Разнаспоравыя папаратнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скіта. Скіцкія манахі. Скіцкая царква. // Такі, як у скіце. Скіцкая вячэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штылявы́, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штылю ​1; такі, як у час штылю. Штылявы перыяд. Штылявое надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жыро́ўка ’востраў’ (Яшкін). Параўн. рус. алан. жиро́вка ’рыба, што нерастуе ў месцы, дзе яна звычайна водзіцца’, жирови́ще ’месца, дзе жыруе рыба’. Відаць, першапачаткова не проста востраў, а такі, дзе адбываецца жыраванне (гл. жыр). Параўн. яшчэ жыраво.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)