паахіна́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Ахінуць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысса́ць, ‑есу, ‑ссеш, ‑ссе; ‑сеем, ‑ссяце; зак., што.

Ссаннем прыцягнуць, прыціснуць да сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўсхвале́нне, ‑я, н.

Усхваленне, праслаўленне самога сябе, сваіх заслуг, дасягненняў, здольнасцей і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уні́зіцца, уніжуся, унізішся, унізіцца; зак.

Паставіць сябе ў прыніжанае становішча; прынізіць уласную годнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціпаста́віць сов., в разн. знач. противопоста́вить;

п. сябе́ і́ншым — противопоста́вить себя́ други́м;

гва́лту п. узбро́еную сі́лу — наси́лию противопоста́вить вооружённую си́лу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спажы́ць сов.

1. употреби́ть в пи́щу;

2. (израсходовать для чего-л.) потреби́ть, употреби́ть; испо́льзовать;

с. для сябе́ — испо́льзовать для себя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перама́начка фальк. ’той, хто ўмее спакусіць, прывабіць да сябе’ (Нар. Гом.). Да пера- і мані́ць (гл.). Суфікс з ласкальным значэннем — спецыфіка фальклору (песні).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

усмакта́ць, усмакчу, усмокчаш, усмокча; зак., што.

Увабраць у сябе, паглынуць. У нізінах на лузе жывым срэбрам паблісквае вада: зямля яшчэ яе ўсю не ўсмактала. Сабаленка. // Засмактаць. Гадзіну таму назад нас хацелі затрымаць у лесе нанач зыбучыя пяскі, якія патрапілі ўсмактаць у сябе колы машыны амаль дарэшты. Пестрак. Мокрая зямля ўсмактала ў сябе скрыню, і тая аніяк не паддавалася з месца. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заі́грываць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. зайграць¹.

2. з кім. Жартаўліва какетнічаць, заляцацца да каго-н. (разм.).

З. з дзяўчатамі.

3. перан., з кім. Паддобрывацца да каго-н., каб выклікаць да сябе прыхільнасць (разм.).

Дыктатар заігрывае з народам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарадзі́цца², -дзі́цца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць зараджаным.

2. перан. Набыць некаторы запас энергіі, падбадзёрыць сябе чым-н.

З. бадзёрасцю.

|| незак. зараджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. зара́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)