калю́чы
1. stáchelig; dórnig (пра
калю́чы дрот Stácheldraht
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
калю́чы
1. stáchelig; dórnig (пра
калю́чы дрот Stácheldraht
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
красава́ць
1. (цвісці – пра
2. (вылучацца сваёй прыгажосцю) schön ánzusehen sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падгадава́ць
1. (пра
2. (пра дзяцей) áufziehen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прары́ўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кукуру́за, ‑ы,
1. Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых з высокім і тоўстым сцяблом і ядомымі буйнымі жоўтымі зярнятамі, сабранымі ў пачаткі; маіс.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ло́пух, ‑у,
Двухгадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з буйнымі шырокімі лістамі і ўчэпістымі калючкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збуя́лы, ‑ая, ‑ае.
Які збуяў, пышна разросся (пра
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышчэ́п, ‑а,
Расліна, якой перасаджаны орган іншай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарбава́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фарбавання.
2. Які мае ў сваім складзе фарбу, служыць для афарбоўвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цеплалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які баіцца ўздзеяння нізкіх тэмператур, любіць цяпло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)