парушэ́нец, ‑нца, м.

Шматгадовая травяністая расліна з паўзучым карэнішчам і ружаватымі кветкамі на доўгіх кветаножках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бружме́ль, ‑ю, м.

Кустовая расліна сямейства бружмелевых з папарна размешчанымі лісцямі і рознакаляровымі духмянымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́сія, ‑і, ж.

Травяністая расліна сямейства бабовых, лісце і плады якой выкарыстоўваюцца як слабіцельны сродак.

[Лац. cassia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіслі́ца, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства кіслічных з белымі кветкамі, лісце якой змяшчае шчаўевую кіслату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крато́н, ‑у, м.

Кустовая або дрэвавая расліна сямейства малачаевых, з насення якой атрымліваюць кратонавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́ннік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства крыжакветных з ліловымі духмянымі кветкамі і сэрцападобнымі лістамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубні́ца, ‑ы, ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства крыжакветных з буйнымі белымі, палевымі або пурпурнымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ісо́п, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая або кустовая расліна сямейства губакветных, лісце якой змяшчае пахучы алей.

[Грэч. hyssōpos — трава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўту́шнік, ‑у, м.

Лекавая расліна сямейства крыжакветных, з якой здабываецца прэпарат, што ўздзейнічае на сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяргі́ня, ‑і, ж.

Шматгадовая травяністая дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з вялікімі яркімі кветкамі рознага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)