ажына назоўнік | жаночы род

  1. Кустовая калючая ягадная расліна сямейства ружакветных.

  2. Чорна-шызыя ядомыя ягады гэтай расліны, падобныя на ягады малін.

    • Збіраць ажыны.

|| прыметнік: ажынавы.

  • А. куст.
  • Ажынавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гігант назоўнік | мужчынскі род

  1. Істота, расліна незвычайна вялікіх памераў, велікан.

    • Слон-г.
    • Гіганты навукі (пераноснае значэнне: пра выдатных вучоных, мысліцеляў).

  2. Вялікае па размаху і значэнню прадпрыемства.

    • Завод-г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

раслі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш.-ласк. да расліна; невялікая, дробная расліна. Яны прывыклі глядзець на луг не проста, як на траву, а адрозніваць у гэтай траве безліч асобных раслінак. Чарнышэвіч. І, здаецца, ажываюць раслінкі, напіўшыся, абмыўшыся чыстай жыватворнай вільгаццю. Барашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белакапы́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з духмянымі чырвонымі, бела-жоўтымі або брудна-пурпуровымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́сельнік, ‑у, м.

Травяністая лугавая расліна сямейства гераневых з перыстым лісцем і чырванаватымі кветачкамі ў парасонанадобных суквеццях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́пнаўка, ‑і; ДМ ‑цы; Р мн. ‑вак; ж.

Аднагадовая і шматгадовая травяністая, радзей кустовая, расліна сямейства гваздзіковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гары́ца, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства гваздзіковых з паўзучымі тонкімі сцябламі, якая расце на мокрых месцах; дзярнінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кенды́р, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна, валакно якой выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці. // Валакно гэтай расліны як сыравіна.

[Ад цюрк. кендыр — каноплі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапс, ‑у, м.

Алейная і кармавая травяністая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі кветкамі і шыза-зялёнымі лістамі.

[Ням. Raps.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтако́рань, ‑ю, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых, з мясістых каранёў якой здабываюць сродак для спынення крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)