со́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да сунуць (у 1–5 знач.).

2. каго-што. Перамяшчаць, перасоўваць з месца на месца. Варушыць Аўгіня вілачнікам гаршкі, чапялой патэльню совае да вуголляў. Бядуля. Потым пасажыры совалі кашалёк нагамі, пакуль ён не апынуўся ў кутку, дзе стаяў безбілетны Віця. Якімовіч.

3. безас. Разм. Пра рэзкі боль. Совае ў калена.

•••

Соваць (сунуць, тыцкаць) нос куды — умешвацца ў што‑н., звычайна не ў сваю справу.

Соваць (тыцкаць) пад нос каму — даваць, паказваць што‑н. непачціва, абы-як.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахнуць, несці, цягнуць, тхнуць, патыхаць, духмяніцца, чадзіць / непрыемна: смярдзець / слаба: аддаваць; пахацець (разм.) □ біць у нос, даваць у нос

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

mórgen

adv за́ўтра

~ früh — за́ўтра ра́ні- цай

bis ~ — да за́ўтра

◊ j-n auf ~ vertrösten — ≅ дава́ць каму́-н. пусты́я абяца́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

fréistellen

аддз. vt

1) дава́ць

2) вызваля́ць

j-n für éine ándere Árbeit ~ — вы́зваліць каго́-н. для і́ншай пра́цы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ségnen

vt бласлаўля́ць, багаслаўля́ць; дава́ць зго́ду (на што-н.)

◊ in geségneten Úmständen sein — быць у ціка́вым стано́вішчы (аб цяжарнай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sácken

I

vt насыпа́ць [пакава́ць] у мяшо́к [мех], завя́зваць мяшо́к [мех]

II

vi апуска́цца, дава́ць аса́дку (пра судна, будынак і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zurückstellen

vt

1) (па)ста́віць наза́д

2) паста́віць [пераве́сці] наза́д (гадзіннік)

3) адстаўля́ць

4) дава́ць адтэрміно́ўку (ваеннаабавязанаму)

5) адво́дзіць (кандыдатуру)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

heráusgeben

* vt

1) выдава́ць

2) выпуска́ць, выдава́ць, рэдагава́ць

3) дава́ць рэ́шту

auf húndert Éuro ~ — даць рэ́шту са ста е́ўра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

adjure

[əˈdʒʊr]

v.t.

1) дава́ць нака́з; падво́дзіць пад прыся́гу

2) закліна́ць; малі́ць; упро́шваць, упраша́ць

I adjure you to speak the truth — Я закліна́ю вас, гаварэ́це пра́ўду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

emit

[ɪˈmɪt]

v.t. (-tt-)

1) дава́ць, выпраме́ньваць

The sun emits light and heat — Со́нца выпраме́ньвае сьвятло́ й цеплыню́

2) выпушча́ць, выпуска́ць (гро́шы)

•

- emit roars

- emit smoke

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)