Verbum

лаўраві́шня, -і, мн. -і, -шань і -шняў, ж.

Паўднёвая вечназялёная лекавая расліна сямейства ружакветных з пахучым лісцем і пладамі, якія нагадваюць вішні.

|| прым. лаўравішнёвы, -ая, -ае.

Лаўравішнёвыя кроплі.

лаўрэа́т, -а, М -рэа́це, мн. -ы, -аў, м.

Званне, якое прысуджаецца за выдатныя заслугі ў галіне навукі, мастацтва і пад., а таксама асоба, якая мае такое званне.

Л. конкурсу піяністаў.

|| ж. лаўрэа́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. лаўрэа́цкі, -ая, -ае.

Л. медаль.

лаўса́н, -у, м.

Род сінтэтычнага валакна, а таксама тканіна з гэтага валакна.

|| прым. лаўса́навы, -ая, -ае.

лафе́т, -а, М -фе́це, мн. -ы, -аў, м.

Станок, на якім замацоўваецца ствол артылерыйскай гарматы.

|| прым. лафе́тны, -ая, -ае.

лафі́т, -у, М -фі́це, м.

Гатунак чырвонага вінаграднага віна.

|| прым. лафі́тны, -ая, -ае.

лаха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Поласць ныркі, якая служыць для збірання мачы і злучаецца непасрэдна з мачаточнікам.

|| прым. лаха́начны, -ая, -ае.

ла́хі.

У выразе: лахі пад пахі (разм.) — сабраўшы свае пажыткі, выбірацца куды-н.

лахманы́, -о́ў, адз. лахма́н, -а́, м. (разм.).

Старое, паношанае або падранае адзенне; рыззё, анучы, кавалкі, абрыўкі.

Скінь ты гэтыя л.

лахма́ты, -ая, -ае.

1. Які мае доўгую, густую поўсць; касматы.

Л. сабака.

Лахматая шапка.

2. Які мае ўскудлачаныя валасы.

Л. чалавек размахваў рукамі.

|| наз. лахма́тасць, -і, ж.

лахма́ціцца, -ма́чуся, -ма́цішся, -ма́ціцца; незак. (разм.).

Станавіцца лахматым.

|| зак. узлахма́ціцца, -ма́чуся, -ма́цішся, -ма́ціцца і разлахма́ціцца, -ма́чуся, -ма́цішся, -ма́ціцца.