ізаста́зія ізастазі́я

(ад іза- + -стазія)

стан раўнавагі зямной кары, пры якім яна нібы плавае на больш шчыльнай падкорнай масе па законах Архімеда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інгаля́тар

(ад лац. inhalare = удыхаць)

1) апарат для лячэння інгаляцыяй;

2) апарат для падачы кіслароду шахцёру, які пацярпеў пры аварыі ў шахце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іонтафарэ́з

(ад іон + гр. phoreo = нясу)

лячэнне ўвядзеннем у арганізм лекавых рэчываў праз скуру пры дапамозе гальванічнага току, што выклікае перамяшчэнне іонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ішэмі́я

(ад гр. ischo = затрымліваю + -эмія)

малакроўе органа ці асобнага яго ўчастка з-за абмежаванага прытоку крыві пры закупорцы або спазмах артэрый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капатава́ць

(фр. capoter)

1) пакрываць капотам частку самалёта, аўтамабіля і інш.;

2) перакульвацца праз насавую (маторную) частку пры аварыі (пра самалёт, аўтамабіль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардыяманіто́р

(ад кардыя + лац. monitor = наглядчык)

прыбор, які выкарыстоўваецца пры аперацыях на сэрцы для кантролю за дзейнасцю сэрца і рэгулявання яго работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

катафаты́чны

(гр. kataphatikos = сцвярджальны);

к-ая тэалогіятэалогія, якая апісвае бога пры дапамозе пазітыўных атрыбутаў і абазначэнняў (у адрозненне ад апафатычнай тэалогіі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кінетаста́тыка

(ад гр. kinetos = рухомы + статыка)

раздзел механікі, у якім разглядаюць спосабы рашэння дынамічных задач пры дапамозе аналітычных або графічных метадаў статыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кросбры́дзінг

(англ. crossbreeding, ад cross = скрыжоўванне + breeding = развядзенне)

разнавіднасць аўтбрыдзінгу, метад развядзення сельскагаспадарчых жывёл, пры якім скрыжоўваюцца жывёлы розных парод (параўн. інбрыдзінг).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крышталіза́цыя

(ад гр. krystallizo = прасвечваюся, як крышталь)

працэс утварэння і росту крышталёў пры пераходзе рэчыва з газападобнага або вадкага стану ў крышталічны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)