Verbum

мярзо́тны, -ая, -ае (разм.).

Вельмі агідны; подлы.

Мярзотныя ўчынкі.

|| наз. мярзо́тнасць, -і, ж.

мярцве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Страчваць прыкметы жывога, станавіцца мёртвым.

2. Страчваць чуллівасць; нямець.

Мярцвеюць рукі ад холаду.

3. перан. Рабіць пустынным, змярцвелым.

Мярцвее лес.

|| зак. змярцве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 2 і 3 знач.), амярцве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е, абмярцве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 2 і 3 знач.) і памярцве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; наз. амярцве́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Амярцвенне тканак.

мярцві́ць, 1 ас. адз. звычайна не ўжыв., -віш, -віць; -вім, мерцвіце́, -вя́ць; незак., каго-што.

1. Пазбаўляць жыцця, губіць.

2. перан. Рабіць пустынным, змярцвелым (разм.).

мярцвя́к, мерцвяка́, мн. мерцвякі́, мерцвяко́ў, м.

Мёртвы чалавек; нябожчык.

|| прым. мярцвя́цкі, -ая, -ае.

мярцвя́чына, -ы, ж.

1. зб. Трупы жывёл.

2. перан. Разумовы, духоўны застой, заняпад, інертнасць (разм.).

У п’есе няма дзеяння — жахлівая м.

мярэ́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.

|| прым. мярэ́жкавы, -ая, -ае.

мя́са, -а, н.

1. Туша ці частка тушы забітых жывёл, птушак, што ідуць у ежу.

Свежае м.

Варанае м.

2. Мяккая частка пладоў, ягад; мякаць (разм.).

◊

Выдраць (вырваць) з мясам (разм.) — пра гузік, аплік: адарваць разам з кавалкам тканіны, скуры.

Гарматнае мяса — пра салдат, якіх пасылаюць на смерць.

|| прым. мясны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Мясная жывёла (якая гадуецца на мяса). Есці мясное (наз.).

мяса... і мяса-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: мяса, мясны, напр.: мясапрадукты, мяса-малочны.

мясае́д, -у, М -дзе, м.

Перыяд пасля Каляд, калі праваслаўная царква дазваляе есці мясное.

Калядны м.

|| прым. мясае́дны, -ая, -ае.

мясакамбіна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Прадпрыемства, дзе забіваюць жывёлу на мяса і перапрацоўваюць атрыманую сыравіну.