уму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, замурзаць у што‑н. Умурзаць твар у чарніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускудла́ціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., каго-што.

Зрабіць кудлатым; растрапаць. Шалёны вецер расхрыстаў [Казіку] сарочку, ускудлаціў валасы. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Аднакр. да ха́паць, хапа́ць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіталізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго.

Змясціць (змяшчаць) хворага ў бальніцу або шпіталь. Шпіталізаваць хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sneeze at

informal

чхаць на каго́ (ста́віцца з пага́рдай або́ непава́гай)

He is not to be sneezed at — Зь ім не́льга не лічы́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

manipulate

[məˈnɪpjəleɪt]

v.t.

1) уме́ла абыхо́дзіцца, кірава́ць (прыла́дай), маніпулява́ць

2) хі́тра падыхо́дзіць да каго́-чаго́, хі́тра заваёўваць чый-н. даве́р

3) падтасо́ўваць, наўмы́сна зьмяня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pointed

[ˈpɔɪntəd]

adj.

1) во́страканцо́вы, сьпіча́сты

a pointed roof — сьпіча́сты дах

2) тра́пны

a pointed wit — тра́пны до́сьціп

3) наста́ўлены, накірава́ны на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

auspices

[ˈɔspɪsɪz]

n., pl.

1) спрыя́льныя ўмо́вы, адзна́ка ўда́чы

2) прыкме́ты, прадказа́ньні pl.

3) апе́ка, ахо́ва f.

under the auspices of — пад апе́кай каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

успо́мніць sich er¦ínnern (каго-н., што-н., пра каго-н., пра што-н. an A); zurückdenken* vi (што-н. an A); gedénken* vi (пра каго-н., што-н. G), sich besínnen* (што-н. auf A);

успо́мніць пра што-н. sich (D) etw. ins Gedächtnis rúfen*;

не магу́ ўспо́мніць яе́ імя́ ich kómme nicht auf íhren Námen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўстава́ць, паўста́ць

1. (пачаць паўстанне) éinen Áufstand begínnen* (супраць каго-н. gégen A);

2. (на абарону) sich erhében* (супраць каго-н. gégen A);

уве́сь наро́д паўста́ў су́праць захо́пнікаў das gánze Volk erhób sich gégen die Éindringlinge; (абурацца) sich empören (супраць каго-н. gégen A);

3. перан. (узнікаць, з’явіцца) áufkommen* vi (s), entstéhen* vi (s), in Erschéinung tréten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)