этало́н, ‑а, м.

1. Дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння. Эталон метра. // Вельмі дакладны вымяральны прыбор, прызначаны для праверкі іншых такіх прыбораў.

2. перан. Кніжн. Узор, стандарт для параўнання з чым‑н. «Ляўкоўскія» вершы Купалы сталі для творчай моладзі эталонам. Ярош. Было боязна разбурыць новай сустрэчай тое хвалюючае дзіцячае ўяўленне аб чалавеку, які ў сэрцы працягваў жыць эталонам хараства, розуму, душэўнай тонкасці і абаяльнасці. Хадановіч.

[Фр. étalon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́бкаII ж

1. заал Schwamm m -(e)s, Schwämme;

2. (для мыцця) Bdeschwamm m -(e)s, -schwämme;

усмо́ктваць усё як гу́бка ufnahmefähig sein wie ein Schwamm

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падмацава́ць

1. (умацаваць для трываласці) befstigen vt;

2. (узмацніць) verstärken vt;

3. (пацвердзіць) bekräftigen (чым durch A);

падмацава́ць сваю́ ду́мку фа́ктамі sine Gdanken durch Ttsachen bekräftigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рукая́тка ж Griff m -(e)s, -e, Hndgriff m, Stiel m -s, -e; Krbel f -, -n (для вярчэння); Hbel m -s, - (рычаг);

завадна́я рукая́тка аўта nlasskurbel f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

судо́к м

1. (пад спецыі) Gewǘrzständer m -s, -, Menge [-ʒə] f -, -n;

2. (соуснік) Sßenschüssel f -, -n;

3. мн:

судкі́ (для пераносу ежы) Menge [-ʒə] f; Behälter für Spisen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Саж ’сажалка’ (Нас.), ’невялікі хлеў’ (Мат. Гом.), ’маленькі хлявок для парасят, які выгароджваецца ў хляве’ (Ян.), ’садок для рыб’ (ТС), ’азярцо паблізу прытока ракі, якое служыць садком для рыбы перад замаразкамі зімой’, ’скрынка для трымання ў рацэ жывой рыбы’ (Яшк.). Укр. саж ’хлеў, дзе зачыняюць жывёліну для адкормлівання’, ’плецены кош для захоўвання злоўленай рыбы’, рус. кур. саж ’хлеў або перагародка для свіней’, польск. sadz ’скрынка з адтулінамі для захоўвання ў вадзе злоўленай рыбы’. Паўн.-прасл. *sadjь < *saditi ’садзіць’, г. зн. ’тое, у што садзяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саво́к ’прылада для збірання смецця’ (Мат. Маг.), ’шуфлік’, ’міска драўляная’, ’мерка на 2 фунты’ (Мат. Гом.), ’прылада ў выглядзе грабелек для збірання чарніц’, ’каробачка з бяросты для ягад’ (Шатал.). Рус. сово́к ’прылада для збірання смецця; грабелькі для збірання ягад’ і г. д. Да *соваць, гл. сунуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тусю́тка ‘выклічнік для падзывання каровы’ (дзісн., PC, 2014, 3, 36). Гукапераймальнае, параўн. укр. тусь‑тусь ‘падзыўныя словы для свінні’, рус. ту́ся ‘адгоннае слова для каровы’, тусе́нька ‘карова (у мове дзяцей)’ (СРНГ). Параўн. палаталізаванае цясю́тка ‘падзыўная назва для каровы’, цёсь‑цёсь ‘падзыўныя словы для каровы’ (Мова Сен.), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БАХ

(Bach),

нямецкі род, з якога паходзяць некалькі пакаленняў музыкантаў 16 — пач. 19 ст., у тым ліку І.С.Бах і яго сыны: Вільгельм Фрыдэман (22.11.1710, Веймар — 1.7.1784), кампазітар і арганіст. Сярод твораў опера «Лаузус і Лідзія», «Нямецкая меса» (незак.), 21 кантата, 9 сімфоній, 5 канцэртаў для клавесіна, інстр. творы, харальныя прэлюдыі, фугі, каноны для аргана, творы для клавесіна. Карл Філіп Эмануэль (8.3.1714, Веймар — 14.12.1788), кампазітар і клавесініст. Найб. значныя дасягненні ў музыцы для клавіра (каля 50 канцэртаў). З інш. тв.: араторыі, «Страсці», магніфікат, кантаты, сімфоніі, камерна-інстр. творы. Аўтар значных тэарэт. прац аб прынцыпах выканальніцтва (у тым ліку кн. «Вопыт правільнага спосабу ігры на клавіры», 1753—62, факс. выд. 1957). Іаган Крысціян (5.9.1735, Лейпцыг — 1.1.1782), кампазітар, арганіст, клавесініст. Жыў у Мілане, Лондане. Сярод тв.: 12 опер, у тым ліку «Фемістокл» (1772), «Амадыс дэ Голь» (1779), каля 10 пастыча, арыі і кантаты, каля 50 сімфоній, 13 уверцюр, 31 сімфонія-канцэрт, 37 канцэртаў для фп. і інш. інстр., духоўныя творы. Іаган Крыстоф Фрыдрых (21.6.1732, Лейпцыг — 26.1.1795), кампазітар, клавесініст. Аўтар араторый, духоўных і свецкіх кантат, квартэтаў, твораў для клавесіна.

т. 2, с. 356

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

істэры́чны

1. (относящийся к истерии) истери́ческий;

і. прыпа́дак — истери́ческий припа́док;

2. (склонный к истерии, характерный для истерики) истери́ческий, истери́чный;

~ная нату́ра — истери́ческая (истери́чная) нату́ра;

і. крык — истери́ческий (истери́чный) крик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)