Verbum

змярцве́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў адчувальнасць, стаў мёртвым (пра клеткі, тканкі і пад.).

Змярцвелыя тканкі.

|| наз. змярцве́ласць, -і, ж.

2. перан. Нерухомы, застылы, пазбаўлены жыцця.

З. твар.

ілжэсве́дка і (пасля галосных) лжэсве́дка, -і, ДМ -у, Т -ам, м; ДМ -дцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -дак.

Сведка, які (якая) дае лжывыя паказанні.

імігра́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які імігрыраваў (іміграваў) у іншую краіну.

|| ж. імігра́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. імігра́нцкі, -ая, -ае.

і́мідж, -у, м.

Мэтанакіравана сфарміраваны вобраз (якой-н. асобы, з’явы, прадмета), які вылучае пэўныя важнейшыя характарыстыкі і аказвае эмацыянальна-псіхалагічнае ўздзеянне на каго-н.

Змяніць і. палітычнага дзеяча.

індывідуалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які праяўляе індывідуалізм у поглядах, паводзінах.

|| ж. індывідуалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. індывідуалі́сцкі, -ая, -ае.

кава́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Рабочы, майстар, які займаецца коўкай металу.

2. перан. Той, хто настойлівай працай дамагаецца чаго-н., стварае што-н.

К. свайго шчасця.

кампетэ́нтны, -ая, -ае.

1. Дасведчаны, аўтарытэтны ў якой-н. галіне.

К. спецыяліст.

Кампетэнтная думка.

2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы.

Перадаць дакументы ў кампетэнтную арганізацыю.

|| наз. кампетэ́нтнасць, -і, ж.

канава́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Знахар, які лечыць коней (уст).

2. перан. Пра дрэннага ўрача, невука ў медыцыне (пагард.).

Такому канавалу не даверыш сваё здароўе.

канані́чны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае канону.

2. Прызнаны царквой у якасці Свяшчэннага Пісання.

Кананічныя кнігі.

3. Прыняты за ўзор, цвёрда ўстаноўлены.

Кананічныя тэксты.

|| наз. канані́чнасць, -і, ж.

кантрама́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Талон або другі ўмоўны знак, які дае права на бясплатнае наведванне тэатра, кіно і пад.

|| прым. кантрама́рачны, -ая, -ае.