наско́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Скаціць адкуль‑н. або куды‑н. у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наско́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Скаціць адкуль‑н. або куды‑н. у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нафаршырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Начыніць фаршам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацэ́нка, ‑і,
1.
2. Сума, на якую павышана цана
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгатава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце;
Спрасці яшчэ, у дадатак да спрадзенага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папаваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полімеры́я, ‑і,
[Грэч. polymereia — наяўнасць многіх частак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прае́кцыя, ‑і,
1. У матэматыцы — адлюстраванне прасторавых фігур на плоскасці.
2.
[Ад лац. projectio — кіданне наперад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аптыма́льны, ‑ая, ‑ае.
Найбольш спрыяльны для
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аспрэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Выступіць у спрэчках з абвяржэннем чыіх‑н. думак, сцверджанняў; даказаць у спрэчцы памылковасць, беспадстаўнасць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)