пазлы́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Злыгаць, звязаць усё, многае. Пазлыгваць бісер. Пазлыгваць валоў. Пазлыгваць пакункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памро́іць, ‑мрою, ‑мроіш, ‑мроіць; зак., пра каго-што, аб кім-чым, і без дап.

Мроіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памы́ліць, ‑мылю, ‑мыліш, ‑мыліць; зак., каго-што.

1. Злёгку намыліць.

2. і без дап. Мыліць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Мачыць доўга, неаднаразова; памачыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папачы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціні, ‑чысціць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Чысціць доўга, неаднаразова; пачысціць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрасту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прастудзіць усіх, многіх або ўсё, многае. Папрастуджваць дзяцей. Папрастуджваць вушы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыгарнуць, прысылаць усё, многае або ўсіх, многіх. Папрыгортваць карэнне зямлёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрысо́ўвацца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Прысунуцца да каго‑, чаго‑н. — пра ўсіх, многіх. Папрысоўвацца адзін да аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрысо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прысунуць да каго‑, чаго‑н. усё, многае. Папрысоўваць крэслы да сцяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Спужаць, спудзіць. [Бабрам] ёсць дзе, калі хто папудзіць, хавацца — у рэчку. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)