казлабаро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Двух- або шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных пераважна з жоўтымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камані́шнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства варсянкавых з сіне-фіялетавымі або блакітна-бэзавымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кану́фер, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных, якая мае прыемны пах і скарыстоўваецца як прыправа.

[Ад перс. käränfi — гваздзіка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакфіёль, ‑і, ж.

Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі і чырвона-жоўтымі пахучымі кветкамі; жоўтафіёль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марко́ўнік, ‑у, м.

1. зб. Націнне морквы.

2. Травяністая расліна з лісцямі, падобнымі да лісцяў морквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мару́на, ‑ы, ж.

Травяністая або паўкустовая расліна сямейства марэнавых з жоўтымі, белымі або ружовымі невялікімі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патысо́н, ‑а, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых.

2. Пляскаты, з зубчастымі краямі плод гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́жма, ‑ы, ж.

Расліна сямейства складанакветных з моцным пахам, горкая на смак, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракамбо́ль ​1, ‑я, м.

Даўняя картачная гульня.

[Фр. rocambole.]

ракамбо́ль ​2, ‑ю, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства лілейных.

[Фр. rocambole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сельдэрэ́й, ‑ю, м.

Агародная расліна сямейства парасонавых, лісце і карэнне якой выкарыстоўваецца як прыправа да ежы.

[Ад фр. céleri.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)