2. Уносіць у глебу гіпс для паляпшэння яе фізіка-хімічных і біялагічных уласцівасцей. Гіпсаваць глебу.
3. Дабаўляць гіпс у вінаграднае віно для паляпшэння яго колеру, смаку і засцярогі ад псавання. Гіпсаваць віно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разнама́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Рознай масці. На цэлым табуне разнамасных коней .. едуць, едуць, едуць цыганы.Брыль.
2.перан. Рознага колеру, афарбоўкі, выгляду. — Я яго кепска ведаю. Ведаю, што працуе арганістам у Святаянскім касцёле. Дзіўна, чаму ён тут бывае? Але тут, наогул, даволі разнамасны хаўрус.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руда́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Разм. Балотная рыжая вада. Дзе-нідзе паміж травы рдзелася мутна-меднага колеру балотная рудаўка, якая пазірала ўверх, нібы аграмаднае мёртвае вока.Бядуля.Не ты, а я ў балоце Ляжаў асенняй золлю, У ледзяной рудаўцы, Скалелы да касцей.Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мурышка ’галадок многагаловы, Scleranthus perennis L.’ (вілен., Кіс.), муравец ’галадок аднагадовы, Sclerantus arminis L.’ (маг., Кіс.). Відаць, балтызм. Параўн. літ.máuras ’твань, гразь’, apmauróti ’пакрыцца мохам’. Расліны названы паводле шызаватага колеру лісця. Параўн. чэш.chmerek, славац.chmerek ’галадок’, якія паходзяць ад mech < прасл.mъchъ ’мох’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сіні́цы ‘буякі’ (лід., шчуч., воран., астрав., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.; шчуч., гродз., пін., ЛА, 1). Да сіні, паводле колеру, параўн. іншую назву сі́нія гало́вы (ЛА, 1). Паводле Астрэйкі (АКД, 11), семантычны рэгіяналізм, параўн. літ.дыял.mèlỹnė ‘тс’ < mė́lynas ‘сіні’, лат.zilenes ‘буякі’ < zils ‘сіні’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ivory
[ˈaɪvəri]1.
n., pl. -ries
1) слано́вая ко́стка
2) крэ́мава-бе́лы ко́лер
2.
adj.
1) з слано́вае ко́сткі
2) крэ́мава-бе́лы, ко́леру слано́вае ко́сткі
•
- ivories
- ivory black
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
а́спід2
(гр. iaspis, -idos)
слаісты мінерал чорнага колеру, шчыльная разнавіднасць сланцу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кабальці́н
(ад кобальт)
мінерал класа сульфідаў белага, сталёва-шэрага колеру; руда кобальту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лейцы́т
(ад гр. leukos = белы)
мінерал класа сілікатаў белага або шэрага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
піраці́н
(гр. pyrrhotine = чырвань)
мінерал класа сульфідаў бронзава-жоўтага колеру; магнітны калчадан.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)