przeczenie
1. адмова, адмаўленне;
2. 
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przeczenie
1. адмова, адмаўленне;
2. 
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zgrubiały
1. агрубелы;
2. распухлы;
3. 
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Крышы́ць ’наразаць дробнымі кавалкамі, ламаць, малоць, разбіваць на часткі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лапу́шухны ’ручаняткі, рукі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сце́жар
1. Памост, месца, дзе быў стог (
2. Жэрдка, вакол якой кладзецца стог (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
глаго́л 
1. 
2. (речь, слово) 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распространённый
1. (доступный, известный) распаўсю́джаны;
2. (расширенный) пашы́раны;
3. 
распространённое предложе́ние разві́ты сказ;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выклі́чнік 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
далуча́льны
1. ánschließend; verbíndend (ланцуг);
2. 
далуча́льны злу́чнік béiordnende Konjunktión
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дзеепрыме́тнік 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)