Verbum

Бансю́к ’байструк’ (Некр.). Відаць, з бэнсю́к (вытворнае ад бэнсь ’тс’ польскага паходжання, гл.).

Вярна́цца ’вяртацца’ (петрык., Мат. Гом.), ‑рт‑ змянілася на ‑рн‑, відаць, пад уплывам вярну́цца.

Відо́шча ’бачна, прыкметна’ (Нас.). Паходзіць, відаць, з відзюшча < рус. видющий ’той, хто бачыць’.

Жывасцёр ’рыба Aspius rapax Leske’ (Касп.). Відаць, перастаноўка з жэраспер, жераствень. Гл. жэрах.

Махол ’бяздумная, ветраная асоба’ (Юрч., Суч. нар. сл.). Відаць, скарочаная форма ад малахол.

Муртаўня́ ’мурашнік’ (Бір. дыс.). Відаць, у выніку кантамінацыі слоў гурт і ⁺мураў‑ня.

Нагарава́цца экспр. ’наесціся’ (полац., Нар. лекс.). Відаць, іранічнае ўтварэнне ад гарава́ць ’цяжка працаваць’.

На́гліць ’нахабна хлусіць’ (Бяльк.), ’прымушаць’ (Нас.). Відаць, ад наглы (гл.) са значэннем ’нахабны’.

◎ Нара́духа ’вясёлка’ (ТС). Відаць, народнаэтымалагічна асэнсаванае ридуга, збліжанае з нарадзіць, нараджиць ’упрыгожваць, прыбіраць’.

◎ Начвоґаць, начвіг̌аць ’насцябаць, нахвастаць’ (ТС). Да чвогаць ’сцябаць, біць пугай’ (гл.), відаць, гукапераймальнае.