Verbum

падно́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

Частка другой падэшвы ў абутку ад наска да палавіны ступні.

На хаду падноскі адарве (перан.: пра вельмі спрытнага чалавека).

|| прым. падно́скавы, -ая, -ае.

мілья́рд, -а, М -рдзе, мн. -ы, -аў.

1. ліч. кольк. Лік і колькасць, роўная тысячы мільёнаў.

2. м. Вельмі вялікая колькасць чаго-н.

Мільярды зорак.

|| парадк. мілья́рдны, -ая, -ае.

заблішча́ць і заблішчэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.

Пачаць блішчаць, блішчэць.

Метал заблішчаў на сонцы.

На вачах заблішчэлі слёзы.

◊

Толькі пяткі заблішчэлі — пра вельмі хуткі бег.

заліўны́, -а́я, -о́е.

1. Які заліваецца вадой у час паводак.

З. луг.

2. Вельмі моцны, праліўны (пра дождж).

3. Пра страву: заліты густым наварам.

Заліўное парася.

Есці заліўное (наз.).

дамча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся і даімча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; зак. (разм.).

Вельмі хутка дабегчы, даехаць, даляцець да якога-н. месца.

Цягнік хутка дамчаўся да сталіцы.

дапато́пны, -ая, -ае (разм.).

1. Вельмі даўні, які нібыта існаваў да міфічнага біблейскага патопу.

Дапатопная жывёліна.

2. Старамодны, устарэлы (жарт., іран.).

Д. фасон.

У цябе, браце, нейкая дапатопная мэбля.

дарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак., да чаго (разм.).

Атрымаць доступ, дабрацца да чаго-н. вельмі жаданага, патрэбнага.

Д. да яды.

|| незак. дарыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.