алімпі́зм, ‑у, м.

Алімпійскі рух — міжнародныя спартыўныя спаборніцтвы па ўзору антычных, якія праводзяцца адзін раз у чатыры гады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмі́н, ‑у, м.

Разм. Тое, што і абгон (у 1 знач.).

•••

У абмін (ехаць) — навыперадкі, абмінаючы адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінааўтама́т, ‑а, М ‑маце, м.

Электронна-вылічальная ўстаноўка, якая дазваляе паказваць адзін з фільмаў па выбару большасці гледачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мані́зм, ‑у, м.

Філасофскае вучэнне, якое лічыць асновай быцця адзін пачатак — матэрыю або дух; проціл. дуалізм. Матэрыялістычны манізм.

[Ад грэч. mónos — адзін, адзіны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махао́н, ‑а, м.

Адзін з самых буйных дзённых матылькоў з жоўтымі ў чорныя крапінкі крыллямі. Жоўты усурыйскі махаон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нетапы́р, ‑а, м.

Адзін з відаў кажаноў. На гарышчы гучна крычалі совы і пішчалі, нячутна лятаючы, нетапыры. Буйло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Памножыць адзін на другі некалькі лікаў. Перамножыць дзесятковыя дробы на цэлы лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праслаі́ць, ‑слаю, ‑слоіш, ‑слоіць; зак., што.

Пракласці слаямі чаго‑н., накласці адзін слой на другі. Праслаіць торт варэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяці́на, ‑ы, ж.

Гіст. Адзін з пяці адміністрацыйных раёнаў, на якія падзялялася Ноўгарадская зямля ў канцы 15 стагоддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́ва, прысл.

Разм. Тое, што і скоса. Глядзеў адзін пан Богут скрыва, Як воўк, уткнуўшыся ў паркан. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)