крэкт, ‑у, М ‑кце, м.
Разм. Тое, што і крактанне. Крэкт жаб. □ Лукашык з крэктам устаў, сагнуў-разагнуў рукі. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кува́ць, ‑ае; незак.
Абл. і паэт. Тое, што і кукаваць. Калі ў лесе зязюля кувала, Маці сына дадому чакала. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лу́жа, ‑ы, ж.
Тое, што і лужына. Ішоў дождж, наўкруга стаялі лужы, але да самалёта спяшаліся і спяшаліся людзі. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
макрэ́дзь, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і макрата. Ужо стаялі на дварэ халодныя восеньскія дні, з дажджамі, з макрэддзю. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плісіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плісіраваць.
2. Тое, што і плісэ (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляшы́на, ‑ы, ж.
Тое, што і плех. Сям-там дол зарос вераском, а найчасцей голы, з сівымі пляшынамі лішайнікаў. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праві́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Тое, што і правіннасць. За кожную правінку.. [маці] няшчадна карала. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракаве́чны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і пракаветны. [Кузьма:] — Гэта ж у вас гэткія пракавечныя лясы, сенажаці, такая ў вас зямля! Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамірга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і прамаргаць. [Тодар:] — Праміргаў ты, браце, дзяўчыну, яшчэ як праміргаў! Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасялко́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і прасёлачны. Ранішнія сонечныя прамені купаліся ў ціхай роўнядзі рэчкі, што перасякала прасялковую дарогу. Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)