ахава́льнік, ‑а, м.

Той, хто ахоўвае што‑н. ад нядобразычлівых замахаў каго‑н., робіць недатыкальным што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакапірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

1. Скапіраваць усё, многае, многіх.

2. Скапіраваць нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Выкупаць усіх, многіх.

2. Пашкодзіць здароўе празмерным купаннем. Перакупаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўвасо́біць, ‑соблю, ‑собіш, ‑собіць; зак., каго-што.

Увасобіць у што‑н. іншае, надаць другую форму, другі выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераэкзаменава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.

1. Прыняць паўторны экзамен.

2. Прыняць экзамены ва ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаджга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Скусаць, пакусаць (пра пчол, аваднёў і інш.); апячы (крапівою).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгры́зці, ‑грызу, ‑грызеш, ‑грызе; ‑грызём, ‑грызяце; зак., каго-што.

Грызучы, абкусаць, аб’есці. Зайцы абгрызлі ствалы маладых дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Абдаць дымам. Абдыміць пчол. // Пакрыць сажай, закуродыміць; задыміць. Абдыміць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Накарміць звыш меры; пашкодзіць здароўю, даўшы з’есці лішняе. Абкарміць дзіця малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; заг. абмарозь; зак., каго-што.

Пашкодзіць марозам; памарозіць, змарозіць. Абмарозіць пальцы на нагах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)