Verbum

куш, -а, м. (разм.).

1. Стаўка ў картачнай гульні.

Сарваць добры к.

2. Вялікая колькасць грошай.

Разлічваць на вялікі к.

кушне́р, -няра́, мн. -няры́, -няро́ў, м.

Майстар, які вырабляе шкуры пушных жывёл на футра.

|| ж. кушне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кушне́рскі, -ая, -ае.

кушне́рны, -ая, -ае.

Звязаны з вырабам футра са шкур.

Кушнерная фабрыка.

кушчэ́нне гл. кусціцца.

кушэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікая канапа з узгалоўем, але без спінкі.

|| прым. кушэ́тачны, -ая, -ае.

кхме́ры, -аў, адз. кхмер, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Камбоджы.

|| ж. кхме́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кхме́рскі, -ая, -ае.

кюве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м.

Канава ўздоўж дарогі або чыгункі для сцёку вады.

|| прым. кюве́тны, -ая, -ае.

к’ят, -а, М к’я́це, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая адзінка ў М’янме (былой Бірме).

лабавы́, -а́я, -о́е.

1. Накіраваны ў лоб; франтальны.

Лабавая атака.

Л. удар.

2. Размешчаны ў пярэдняй частцы чаго-н.

Лабавое шкло аўтамабіля.

лабагрэ́йка, -і, ДМ -рэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж. (гіст.).

Жняярка прасцейшай будовы, што прымянялася для ўборкі асноўных збожжавых культур і вымагала вялікага фізічнага напружання ад рабочага, які працаваў на гэтай машыне (спец.).