Verbum

лазу́рак, -рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру.

Малярны л.

лазуры́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Мінерал сіняга колеру; выкарыстоўваецца для дробных вырабаў, упрыгожанняў, прыгатавання фарбаў (ультрамарыну).

|| прым. лазуры́тавы, -ая, -ае.

лазу́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Разведчык (звычайна ў тыле ці ў размяшчэнні праціўніка); шпіён.

Паслаць лазутчыка.

|| ж. лазу́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. лазу́тчыцкі, -ая, -ае.

ла́йба, -ы, мн. -ы, лайб і -аў, ж.

Вялікая парусная лодка з косымі парусамі (звычайна двухмачтавая).

|| прым. ла́йбавы, -ая, -ае.

лайда́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Гультай, бяздзейны, варты пагарды чалавек.

|| ж. лайда́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. лайда́цкі, -ая, -ае.

лайда́цтва, -а, н. (разм.).

Гультайства, бяздзейнасць.

лайда́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Гультайнічаць, бяздзейнічаць, ухіляцца ад работы, ад абавязкаў.

ла́йка¹, -і, ДМ ла́йцы, мн. -і, ла́ек, ж.

Парода паўночных сабак, якія выкарыстоўваюцца для палявання, язды, аховы статкаў аленяў.

Язда на лайках.

|| прым. ла́ечны, -ая, -ае.

ла́йка², -і, ДМ ла́йцы, ж.

Гатунак мяккай (авечай і казінай) скуры.

|| прым. ла́йкавы, -ая, -ае.

Лайкавыя пальчаткі.

ла́йнер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі акіянскі пасажырскі параход, а таксама мнагамесны самалёт.

Акіянскі л.

Паветраны л.

|| прым. ла́йнерны, -ая, -ае і ла́йнерскі, -ая, -ае.