навыво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць; зак., каго-чаго.

Вывесці ў вялікай колькасці. Навыводзіць коней з канюшань. Навыводзіць птушанят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Заняўшы, пагнаць куды‑н. многіх (пра жывёлу). Назаймаць кароў у статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накідны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, які накідаецца на каго‑, што‑н. Накідная сетка. // Які носіцца наапашкі. Накідны плашч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падла́шчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак., да каго.

Ліслівасцю дабіцца прыхільнасць ласкі і пад.; падлабуніцца. Падлашчыцца да бацькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падра́жніваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Разм. Дражніць час ад часу. Крапіўся Мартын, падражніваў Аўгіню Васілём. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падразумява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Думаць, мець на ўвазе; разумець што‑н. пад чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазабінтоўваць раненых. Пазабінтоўваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазавіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Завіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазавіваць валасы. Пазавіваць кліентак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапэ́цкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазапэцкваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазастрахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Застрахаваць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазастрахоўваць маёмасць. Пазастрахоўваць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)